-
1.
uprzejmy mężczyzna, który jest rycerski wobec kobiet i w każdej sytuacji wie, jak się zachować -
- rzadziej gentleman
-
[dżentelmen] lub pot. [dżentelmen]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
płeć
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
- dystyngowany, elegancki; prawdziwy, wielki; angielski dżentelmen
- dżentelmen na boisku; dżentelmen w garniturze, w meloniku
- dżentelmen i dama
- słowo dżentelmena; klub dżentelmenów
- gra, klub dla dżentelmenów
- godny dżentelmena
- okazać się dżentelmenem
- uchodzić za dżentelmena
-
Chłopcy okazali się wielkimi dżentelmenami i przyrzekli Zenobii swoją opiekę nad Kasią.
źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1987
Von Finckl był prawdziwym dżentelmenem i oczarował mnie kulturą, a nade wszystko miłością do sztuki.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
Jestem przekonany, że taki dżentelmen jak ty zawsze dotrzymuje słowa.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1995
Oświadczy się, jak przystało na dżentelmena, przyklęknąwszy na jedno kolano. Z prawą ręką na sercu.
źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Złodziejka pamięci, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dżentelmen
dżentelmeni
ndepr dżentelmeny
depr D. dżentelmena
dżentelmenów
C. dżentelmenowi
dżentelmenom
B. dżentelmena
dżentelmenów
N. dżentelmenem
dżentelmenami
Ms. dżentelmenie
dżentelmenach
W. dżentelmenie
dżentelmeni
ndepr dżentelmeny
depr -
ang. gentleman