słowo daję
-
nadawca mówi, że treść danej wypowiedzi jest prawdą
-
wewnątrz zdania używane parentetycznie
-
wykładnik oceny prawdziwości sądu
-
może służyć do wyrażenia zaskoczenia i dezaprobaty względem danego stanu rzeczy
-
(quasi)synonimy: jak babcię kocham
jak Boga kocham
słowo honoru
-
Nie zamierzałem mu nic zrobić! Słowo daję! Przysięgam! Musiałem się bronić!
źródło: NKJP: Michał Bielecki: Dziewczyna z Banku Prowincjonalnego S.A., 1997
Po czym pokręcił głową: - A pan... skąd mnie zna?
Bo ja pana pierwszy raz widzę, daję słowo.źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1983
Ponury brodaty facet przejrzał się w lusterku i, słowo daję, uśmiechnął się do siebie!
źródło: NKJP: Andrzej Urbańczyk: Dziękuję ci, Pacyfiku, 1997
- Słowo daję, niedługo cię przerosnę! Już przerastam...
źródło: NKJP: Maria Borowa: Dominika znaczy niedziela, 1993
- Benisiu, na miłość boską - mówił Czesław zdejmując w przedpokoju burkę i obrzucając żonę krytycznym spojrzeniem. - Słowo daję, że pozamykam wszystkie książki i będę ci je wydawał od czasu do czasu!
źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997
-
część mowy: komentarz metatekstowy
podklasa: przyzdaniowy
-
słowo daję, _
ze Zd. ozn.szyk: zewnętrzny: zmienny względem wprowadzanego zdania
wewnętrzny: zmienny