-
1.
książk. wywoływać ruch powietrza, zwykle silny i szybki -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Pogoda
zjawiska atmosferyczne -
- powiew, wiatr, wietrzyk wionął
-
Wionął gorący, mocny wiatr i jednocześnie rozlała się wielka pomarańczowa jasność, tak jakby ktoś z łona nory uwolnił naraz wszystkie czerwone zorze.
źródło: NKJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1951
[...] wionął słaby powiew, niosąc nieprzyjemny zapach zgnilizny.
źródło: NKJP: Elżbieta Hajnicz: Przekraczając światło, 1996
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany lub niedokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wionę
wioniemy
2 os. wioniesz
wioniecie
3 os. wionie
wioną
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wionąłem
+(e)m wionął
wionęłam
+(e)m wionęła
wionęłom
+(e)m wionęło
wionęliśmy
+(e)śmy wionęli
wionęłyśmy
+(e)śmy wionęły
2 os. wionąłeś
+(e)ś wionął
wionęłaś
+(e)ś wionęła
wionęłoś
+(e)ś wionęło
wionęliście
+(e)ście wionęli
wionęłyście
+(e)ście wionęły
3 os. wionął
wionęła
wionęło
wionęli
wionęły
bezosobnik: wionięto
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. będę wionął
będę wionąć
będę wionęła
będę wionąć
będę wionęło
będę wionąć
będziemy wionęli
będziemy wionąć
będziemy wionęły
będziemy wionąć
2 os. będziesz wionął
będziesz wionąć
będziesz wionęła
będziesz wionąć
będziesz wionęło
będziesz wionąć
będziecie wionęli
będziecie wionąć
będziecie wionęły
będziecie wionąć
3 os. będzie wionął
będzie wionąć
będzie wionęła
będzie wionąć
będzie wionęło
będzie wionąć
będą wionęli
będą wionąć
będą wionęły
będą wionąć
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wiońmy
2 os. wioń
wiońcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wionąłbym
bym wionął
wionęłabym
bym wionęła
wionęłobym
bym wionęło
wionęlibyśmy
byśmy wionęli
wionęłybyśmy
byśmy wionęły
2 os. wionąłbyś
byś wionął
wionęłabyś
byś wionęła
wionęłobyś
byś wionęło
wionęlibyście
byście wionęli
wionęłybyście
byście wionęły
3 os. wionąłby
by wionął
wionęłaby
by wionęła
wionęłoby
by wionęło
wionęliby
by wionęli
wionęłyby
by wionęły
bezosobnik: wionięto by
bezokolicznik: wionąć
imiesłów przysłówkowy współczesny:
wionąc
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
wionąwszy
gerundium: wionięcie
rodzaj gramatyczny: dk, ndk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wionięcie
wionięcia
D. wionięcia
wionięć
C. wionięciu
wionięciom
B. wionięcie
wionięcia
N. wionięciem
wionięciami
Ms. wionięciu
wionięciach
W. wionięcie
wionięcia
imiesłów przymiotnikowy czynny: wionący
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wionący
wionący
wionący
wionące
wionąca
D. wionącego
wionącego
wionącego
wionącego
wionącej
C. wionącemu
wionącemu
wionącemu
wionącemu
wionącej
B. wionącego
wionącego
wionący
wionące
wionącą
N. wionącym
wionącym
wionącym
wionącym
wionącą
Ms. wionącym
wionącym
wionącym
wionącym
wionącej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wionący
wionący
wionące
wionące
D. wionących
wionących
wionących
wionących
C. wionącym
wionącym
wionącym
wionącym
B. wionących
wionących
wionących
wionące
N. wionącymi
wionącymi
wionącymi
wionącymi
Ms. wionących
wionących
wionących
wionących
-
psł. *věnǫti