wionąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

3.

książk. swoimi cechami wywoływać u odbiorcy uczucie lub wrażenie nazwane następującym rzeczownikiem

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

Relacje znaczeniowe

synonimy:

powiać
tchnąć

Połączenia

wionąć grozą, nudą, smutkiem

Cytaty

Niestety, pikanteria pozostała na papierze, ze sceny wionęło nudą.

źródło: NKJP: Roman Pawłowski: II Gdańskie Dni Szekspirowskie (29 lipca-13 sierpnia), Gazeta Wyborcza, 1994-08-16

Świat początku pięćdziesiątego czwartego roku oglądany oczami Tyrmanda nie jest już światem, gdzie wionie grozą.

źródło: NKJP: Włodzimierz Odojewski: „Dziennik nie dziennik...” , Kultura, 1981

Może sprawił to zapadający zmrok, że jakaś groza wionęła od symfonii syren, zmąconej ostrym dzwonieniem telefonu.

źródło: Irena Przewłocka: Dziecko diabła, 1971 (books.google.pl)

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany lub niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	wionę	wioniemy
2 os.	wioniesz	wioniecie
3 os.	wionie	wioną

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wionąłem +(e)m wionął	wionęłam +(e)m wionęła	wionęłom +(e)m wionęło	wionęliśmy +(e)śmy wionęli	wionęłyśmy +(e)śmy wionęły
2 os.	wionąłeś +(e)ś wionął	wionęłaś +(e)ś wionęła	wionęłoś +(e)ś wionęło	wionęliście +(e)ście wionęli	wionęłyście +(e)ście wionęły
3 os.	wionął	wionęła	wionęło	wionęli	wionęły

bezosobnik: wionięto

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wionął będę wionąć	będę wionęła będę wionąć	będę wionęło będę wionąć	będziemy wionęli będziemy wionąć	będziemy wionęły będziemy wionąć
2 os.	będziesz wionął będziesz wionąć	będziesz wionęła będziesz wionąć	będziesz wionęło będziesz wionąć	będziecie wionęli będziecie wionąć	będziecie wionęły będziecie wionąć
3 os.	będzie wionął będzie wionąć	będzie wionęła będzie wionąć	będzie wionęło będzie wionąć	będą wionęli będą wionąć	będą wionęły będą wionąć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wiońmy
2 os.	wioń	wiońcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wionąłbym bym wionął	wionęłabym bym wionęła	wionęłobym bym wionęło	wionęlibyśmy byśmy wionęli	wionęłybyśmy byśmy wionęły
2 os.	wionąłbyś byś wionął	wionęłabyś byś wionęła	wionęłobyś byś wionęło	wionęlibyście byście wionęli	wionęłybyście byście wionęły
3 os.	wionąłby by wionął	wionęłaby by wionęła	wionęłoby by wionęło	wionęliby by wionęli	wionęłyby by wionęły

bezosobnik: wionięto by

bezokolicznik: wionąć

imiesłów przysłówkowy współczesny:

wionąc

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

wionąwszy

gerundium: wionięcie

rodzaj gramatyczny: dk, ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	wionięcie	wionięcia
D.	wionięcia	wionięć
C.	wionięciu	wionięciom
B.	wionięcie	wionięcia
N.	wionięciem	wionięciami
Ms.	wionięciu	wionięciach
W.	wionięcie	wionięcia

imiesłów przymiotnikowy czynny: wionący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	wionący	wionący	wionący	wionące	wionąca
D.	wionącego	wionącego	wionącego	wionącego	wionącej
C.	wionącemu	wionącemu	wionącemu	wionącemu	wionącej
B.	wionącego	wionącego	wionący	wionące	wionącą
N.	wionącym	wionącym	wionącym	wionącym	wionącą
Ms.	wionącym	wionącym	wionącym	wionącym	wionącej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	wionący	wionący	wionące	wionące
D.	wionących	wionących	wionących	wionących
C.	wionącym	wionącym	wionącym	wionącym
B.	wionących	wionących	wionących	wionące
N.	wionącymi	wionącymi	wionącymi	wionącymi
Ms.	wionących	wionących	wionących	wionących

Składnia

+

wionąć

+

(CZYM)

Pochodzenie

psł. *věnǫti