-
1.
zwierzę hodowlane o różowej lub czarnej skórze pokrytej rzadkim owłosieniem i dużym łbie zakończonym ryjem, wydające charakterystyczny odgłos zwany chrząkaniem, hodowane przez człowieka dla mięsa lub skór -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta domowe i hodowlane -
hiperonimy: zwierzę
-
- czarna świnia; żywe świnie
- świnie w chlewie
- świnie i gęsi, świnie i kozy, świnie i kury, świnie i owce; bydło i świnie, drób i świnie, konie i świnie, krowy i świnie
- łeb, ryj; serce; mięso świni; stado; hodowca; chów, hodowla; skup; tucz, ubój; pogłowie; pomór; cena; rasa świń; ileś sztuk świń
- karma, pasza dla świń
- świnia kwiczy; je, żre
- hodować, trzymać; paść; karmić; tuczyć; bić, zabić, zabijać, zarzynać; ewidencjonować; sprzedać/sprzedawać świnie; żywienie świń
- brudny; gruby, tłusty jak świnia
- jeść jak świnia
-
Pan Jan gospodaruje na 12 ha. Ma po trochu wszystkiego - i krowy, i świnie, w ogrodzie wszystkie warzywa, jest samowystarczalny.
źródło: NKJP: sm: Boimy się grypy, nie kary, Czas Ostrzeszowski, nr 2005-43
Mieli przydomowe ogródki, w których uprawiali warzywa, i chlewiki, w których hodowali świnie.
źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, Twój Styl, 1997
Nieuchronna natomiast wydaje się zwyżka cen tak popularnej w Polsce wieprzowiny. - Z powodu drożejących pasz zmalało pogłowie świń w całej Unii.
źródło: NKJP: Paweł Wrabec: W gniazdku, w baku i na haku, Polityka, nr 2635, 2008-01-05
Przy kuchennym wejściu ustawiane były drewniane koryta, do których przez cały dzień wylewano pomyje i wrzucano jadalne odpadki. Wieczorem ta breja - wzbogacona parującymi kartoflami i ospą - stanowiła pożywną karmę dla świń.
źródło: NKJP: Jolanta Wachowicz-Makowska: Świat zapamiętany, 2002
Zdaniem fachowców mięso świni tej rasy, obok wysokich walorów smakowych, ma znacznie mniej wody, więc przy obróbce nie traci ono tak bardzo na objętości.
źródło: NKJP: Bohdan Ogrodowski: Świnia „pstra złotnicka” nadzieją ostrzeszowskich rolników, Czas Ostrzeszowski, nr 15, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. świnia
świnie
D. świni
świń
C. świni
świniom
B. świnię
świnie
N. świnią
świniami
Ms. świni
świniach
W. świnio
świnie
-
psł. *svinьji / svini (ż) 'samica gatunku Sus domestica'
Rzeczownik, pierwotnie z archaicznym przyrostkiem *-ьji < *-ī (jak w analogicznym pani ), tworzącym głównie nazwy istot żeńskich, z wtórnym przesunięciem do tematów na -ja ( podobnie jak łania ) od psł. przymiotnika *svinъ ‘właściwy świni, świński’.