skryć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skryłem się +(e)m się skrył	skryłam się +(e)m się skryła	skryłom się +(e)m się skryło	skryliśmy się +(e)śmy się skryli	skryłyśmy się +(e)śmy się skryły
2 os.	skryłeś się +(e)ś się skrył	skryłaś się +(e)ś się skryła	skryłoś się +(e)ś się skryło	skryliście się +(e)ście się skryli	skryłyście się +(e)ście się skryły
3 os.	skrył się	skryła się	skryło się	skryli się	skryły się

bezosobnik: skryto się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skryjmy się
2 os.	skryj się	skryjcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skryłbym się bym się skrył	skryłabym się bym się skryła	skryłobym się bym się skryło	skrylibyśmy się byśmy się skryli	skryłybyśmy się byśmy się skryły
2 os.	skryłbyś się byś się skrył	skryłabyś się byś się skryła	skryłobyś się byś się skryło	skrylibyście się byście się skryli	skryłybyście się byście się skryły
3 os.	skryłby się by się skrył	skryłaby się by się skryła	skryłoby się by się skryło	skryliby się by się skryli	skryłyby się by się skryły

bezosobnik: skryto by się

bezokolicznik: skryć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skrywszy się

gerundium: skrycie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiedniki aspektowe: skrywać się , kryć się

+

skryć się

+

GDZIE

Zob. kryć