-
2.
zespół cech, którymi odznacza się dany przedmiot, organizacja, zjawisko, zdarzenie itp. -
ATEMATYCZNY
-
hiperonimy: cecha
właściwość
-
- indywidualny, narodowy; specyficzny, szczególny; uroczysty charakter; charakter administracyjny, edukacyjny, gospodarczy, naukowy, polityczny, prawny, religijny, ustrojowy; dostosowawczy, informacyjny, legislacyjny, porządkowy, redakcyjny; merytoryczny, stylistyczny, techniczny; formalny; masowy, ogólny, otwarty, powszechny, publiczny, socjalny, społeczny, uniwersalny; lokalny, międzynarodowy, regionalny; doraźny, epizodyczny, incydentalny, przejściowy, stały, trwały, tymczasowy; symboliczny
- charakter pisma; instytucji, organu, państwa, partii, samorządu, sądu, spółki, szkoły, związku; budżetu, funduszu, podatku; aktu, decyzji, deklaracji, informacji, programu, projektu, umowy, ustawy; debaty, działalności, pomocy, pracy, procesu, produkcji, przedsiębiorczości, regulacji, represji, służby, świadczenia, zatrudnienia; użyteczności publicznej; orzeczeń, poprawek, przepisów; działań, rozwiązań, zadań, zmian
- charakter i cel, charakter i przeznaczenie; charakter i okoliczności, charakter i właściwości; funkcja i charakter, rola i charakter; duch i charakter, forma i charakter, kształt i charakter, specyfika i charakter, styl i charakter, tempo i charakter, treść i charakter, wielkość i charakter
- ocena, zmiana charakteru
- wpływ na charakter
- instytucja, organizacja, przedsiębiorstwo; decyzja, inwestycja, przepis, ustawa, uwaga; akt, czynność, działalność, praca, przedsięwzięcie, przestępstwo, sprawa; pytanie; poprawki, zmiany; świadczenia, zadania; rozwiązania, wątpliwości o charakterze jakimś
- sprzeczny, zgodny z charakterem
- nabrać/nabierać; określenie, ustalenie, zachowanie charakteru
- odpowiadać, odpowiadający charakterowi
- mieć, !?nosić, posiadać, stracić, utracić, zachować; nadać, oddać, określić/określać, przybrać/przybierać, !?przyjąć/!?przyjmować, zmieniać charakter
- pasować do charakteru, odbiegać od charakteru, wynikać z charakteru; dostosowany do charakteru, wynikający z charakteru
- wpływać na charakter
- działanie o charakterze jakimś
-
Jesteśmy organizacją o charakterze ekologiczno-kulturalnym, wokół której skupiają się osoby i grupy pragnące pomagać ludziom, zwierzętom i Ziemi„ [...].
źródło: NKJP: (mab): Nie odrzucajmy kotów..., Dziennik Polski, 2002-11-08
Proszę państwa, spór o VAT przybrał charakter bardzo publiczny, bardzo emocjonalny [...].
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 23.06.1995
[...] świątynia wygląda tak jak niegdyś. Zachowany jest styl i charakter dawnej cerkiewki.
źródło: NKJP: (lew): Robimy to dla nas wszystkich, Życie Podkarpackie, 2006-08-30
Probizantyński charakter działań książąt ruskich był wystąpieniem przeciw wspólnemu wrogowi, Połowcom [...].
źródło: NKJP: Waldemar Ceran: Historia i bibliografia rozumowana bizantynologii polskiej (1800–1998), 1999
[...] wydaje jej się, że skądś zna ten charakter pisma, staranne, nieco ozdobne litery, ale nie może sobie przypomnieć skąd [...].
źródło: NKJP: Hanna Samson: Pułapka na motyla, 2000
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. charakter
charaktery
D. charakteru
charakterów
C. charakterowi
charakterom
B. charakter
charaktery
N. charakterem
charakterami
Ms. charakterze
charakterach
W. charakterze
charaktery
-
+ charakter + CZEGO+ charakter + JAKI -
łac. charactēr 'narzędzie do piętnowania, piętno; cecha znamienna, wyróżniająca'
z gr. charaktḗr
-
Uznawane za niepoprawne w połączeniach: nosić charakter , przyjąć/przyjmować charakter .