ktoś poprzestaje na małym - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. ktoś nie ma zbyt wygórowanych oczekiwań i zadowala się czymś skromnym, nieimponującym lub niebogatym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	[...] żona księcia Władysława II, widząc [...] jak małżonek traci wpływy w państwie i poprzestaje na małym, próbuje zmusić go do konkretnych działań i wydziedziczenia swych braci [...]. źródło: NKJP: Krzysztof Pawłowski: Retoryka starożytna w kronice Kadłubka. Sztuka narracji, 2003
	Lepiej nie mieć wspaniałych pomników, błyszczących ozdób - to przyciąga uwagę, zazdrość; nasi zmarli nie potrzebują tego. Poprzestają na małym, skromni, cisi teraz obojętni na wotywne ofiary, pustą chwałę. Byłoby może lepiej mieć tylko zwykły kamień, doniczkę pelargonii, jako znak tajemny, a może nawet nic. źródło: NKJP: Kamila Sławińska: Nowy Jork. Przewodnik niepraktyczny, 2008
	Konieczne okazało się przewartościowanie ideału szlachcica. Aby przetrwać, musiał on oszczędzać, poprzestawać na małym i rezygnować z wielu zbytków, do których przywykł w dzieciństwie. źródło: NKJP: Irena Domańska-Kubiak: Zakątek pamięci: życie w XIX-wiecznych dworkach kresowych, 2004
	[...] pokażą Irakijczykom, jak należy rządzić dla dobra społeczności, odejmując sobie od ust, poprzestając na małym [...]. źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński: Przyjaźń, przykład, pomoc, Polityka, 2003-04-26

typ frazy: fraza czasownikowa

ndk, npch; odmienny: poprzestawać