oszaleć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. zacząć przejawiać przesadne zainteresowanie lub zafascynowanie kimś lub czymś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

świat oszalał na punkcie kogoś/czegoś
oszaleć na punkcie kobiety, na punkcie muzyki, na punkcie nowych technologii, na punkcie piłki nożnej

[...] świat już zdążył oszaleć na punkcie gier.

źródło: NKJP: Przegląd gier komputerowych, 2008-07-30

Mediolan oszalał na punkcie białych ciżemek, obowiązkowo w połączeniu z czarnymi rajstopami.

źródło: NKJP: Magda Konwicka: Moda. Panie w Mediolanie, Gazeta Wyborcza, 1999-04-24

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oszalałem +(e)m oszalał	oszalałam +(e)m oszalała	oszalałom +(e)m oszalało	oszaleliśmy +(e)śmy oszaleli	oszalałyśmy +(e)śmy oszalały
2 os.	oszalałeś +(e)ś oszalał	oszalałaś +(e)ś oszalała	oszalałoś +(e)ś oszalało	oszaleliście +(e)ście oszaleli	oszalałyście +(e)ście oszalały
3 os.	oszalał	oszalała	oszalało	oszaleli	oszalały

bezosobnik: oszalano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		oszalejmy
2 os.	oszalej	oszalejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oszalałbym bym oszalał	oszalałabym bym oszalała	oszalałobym bym oszalało	oszalelibyśmy byśmy oszaleli	oszalałybyśmy byśmy oszalały
2 os.	oszalałbyś byś oszalał	oszalałabyś byś oszalała	oszalałobyś byś oszalało	oszalelibyście byście oszaleli	oszalałybyście byście oszalały
3 os.	oszalałby by oszalał	oszalałaby by oszalała	oszalałoby by oszalało	oszaleliby by oszaleli	oszalałyby by oszalały

bezosobnik: oszalano by

bezokolicznik: oszaleć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: oszalawszy

gerundium: oszalenie

rodzaj gramatyczny: dk

Rz osobowy

+

oszaleć

+

na punkcie KOGO/CZEGO