na jakimś bruku

Wylądowawszy na berlińskim bruku, jął się dziennikarstwa, do którego miał niewątpliwy talent. W ten sposób zwrócił na siebie uwagę Strassera i został jego sekretarzem.

źródło: NKJP: Franciszek Ryszka: Noc i mgła: Niemcy w okresie hitlerowskim, 1963

Powrót do źródeł oznacza powrót do doświadczenia „miłości i odpowiedzialności” oraz nowe odczytanie Ewangelii. W obu przypadkach powrót jest bardziej praktyką duszpasterską niż teologiczną teorią. Tym sposobem chrześcijańskie ideały sprawdzają się na komunistycznym bruku.

źródło: NKJP: Józef Tischner: W krainie schorowanej wyobraźni, 1998

Przemycali do „Kultury” swe prace inni pisarze, nie mogło zatem zabraknąć Kisiela na paryskim bruku. Książki ukazywały się pod pseudonimami, lecz wszyscy dobrze wiedzieli, kto się pod nimi kryje.

źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995

Walduś i jego kumpel „cyknęliby” młodego bankiera na warszawskim bruku równie łatwo, jak gasi się świecę. Upozorowanie napadu rabunkowego w mieście, gdzie dokonuje się ich kilkanaście w ciągu tygodnia, byłoby dziecinnie proste.

źródło: NKJP: Tomasz Klarecki, Izabela Smolarek: Wilk... i śmierć bankiera, 2006

Zastanawiałam się nieraz, pomna swoich doświadczeń na amerykańskim bruku, co bym zrobiła, gdybym nagle znalazła się tam w sytuacji potrzebującej szybkiej pomocy. Do kogo bym się udała? Otóż, nie do konsula, nie na policję czy do przyjaciół, tylko wstąpiłabym do pierwszego z brzegu kościoła.

źródło: NKJP: Ewa Berberyusz: O'Connor kontra Kowalski, Gazeta Wyborcza, 1993-04-03