-
1.
chronologiczny zapis ważnych dla danego kraju, danej zbiorowości lub instytucji wydarzeń -
[kronika] lub pot. [kronika]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
- monumentalna kronika; kronika klasztorna, rodzinna, szkolna; dawne, stare, średniowieczne kroniki
- kronika podróży, powstania, wojen husyckich; rodu; klasztoru, szkoły, zakładu; Galla Anonima, Kadłubka
- autor kroniki
- wzmianka, zapis w kronice
- kronika notuje, podaje
- pisać, prowadzić kronikę
- utrwalić, zapisać w kronice; szukać, znaleźć w kronikach
-
Kronika Kadłubka była niezwykle popularna, bo zaspokajała ówczesny głód fabuły.
źródło: NKJP: Paweł Wroński, Aleksander Gieysztor: Rozmowa na początek wieku, Gazeta Wyborcza, 1999-02-13
Współczesna tym wypadkom kronika ruska Nestora, choć upatrująca w Bolesławie wroga, nazywa go wyraźnie — podobnie jak cytowany wyżej kronikarz Gall — Bolesławem WIELKIM.
źródło: NKJP: Karol Olgierd Borchardt: Szaman morski, 1988
Kroniki wojen husyckich podają setki przykładów zawieranych układów [...]. Umów przestrzegano i dotrzymywano - jest to o tyle ciekawe, że wchodzącym w jakiekolwiek układy z husytami katolikom groziła klątwa i konfiskata dóbr.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Historia i fantastyka, 2005
[...] kroniki rodzinne z natury rzeczy nie były spisywane z myślą o publikacji. Dopiero z upływem lat stały się źródłem mogącym zainteresować badaczy.
źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Silva rerum historicarum, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kronika
kroniki
D. kroniki
kronik
C. kronice
kronikom
B. kronikę
kroniki
N. kroniką
kronikami
Ms. kronice
kronikach
W. kroniko
kroniki
-
+ kronika + CZEGO -
łac. chronica
z gr. chroniká (biblía) 'roczniki, annały, kroniki'