-
przedmiot dawany na własność osobie, której ktoś chce sprawić przyjemność
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
zwyczaje i obyczaje
-
- cenny; kosztowny; drobny, mały, skromny; piękny; niespodziewany; gwiazdkowy, imieninowy, okolicznościowy, świąteczny, urodzinowy upominek
- upominek od adoratora, kochanka, matki, męża, ojca, wielbiciela, żony
- sklep z upominkami
- dać/dawać, przysłać/przysyłać, wręczyć; dostać, otrzymać, przyjąć upominek; rozdać/rozdawać upominki
- dać/dawać, przynieść, przywieźć; dostać, otrzymać coś w upominku
-
|
Dla upamiętnienia wspólnie przeżytej niebezpiecznej przygody Smuga ofiarował Tomkowi upominek. Wręczył mu rewolwer bębenkowy [...] wraz z futerałem, pasem i nabojami.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1995
|
|
Rzadko kiedy zjawia się bez jakiegoś upominku, dla wręczenia którego wynajduje tysiące sposobów. To wsunie w rękę, to położy po prostu na stole albo, jeśli to są kwiaty, włoży do wazonu.
źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1995
|
|
Święty Mikołaj rozdał upominki, a inżynier [...] odśpiewał polską kolędę.
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
upominek
|
upominki
|
|
| D. |
upominku
|
upominków
|
|
| C. |
upominkowi
|
upominkom
|
|
| B. |
upominek
|
upominki
|
|
| N. |
upominkiem
|
upominkami
|
|
| Ms. |
upominku
|
upominkach
|
|
| W. |
upominku
|
upominki
|
|
-
Rzeczownik od przedrostkowego czasownika upominać (zob.) z rozwojem semantycznym 'to, co przypomina o kimś, o czymś' (skąd w st.pol. 'przestroga, ostrzeżenie') ewoluującym w kierunku współczesnego 'podarunek na pamiątkę'; zob. pomnieć
CHRONOLOGIZACJA:
SStp
SKN
SJPXVII
STR
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 03.12.2012