nałożyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

umieścić coś w naczyniu

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

czynności związane z jedzeniem

Do małych kryształowych miseczek nałożyła konfitur z wiśni i malin.

źródło: NKJP: Anna Bolecka: Concerto d'amore, 2004

Zrobiła sobie herbatę, na talerzyk w różyczki nałożyła ciasto, a z boku nasypała garść bakalii.

źródło: NKJP: Kinga Dunin: Obciach, 1999

Szymon nałożył mi kawałek na talerz, potem sobie.

źródło: NKJP: Hubert Klimko Dobrzaniecki: Kołysanka dla wisielca, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nałożyłem +(e)m nałożył	nałożyłam +(e)m nałożyła	nałożyłom +(e)m nałożyło	nałożyliśmy +(e)śmy nałożyli	nałożyłyśmy +(e)śmy nałożyły
2 os.	nałożyłeś +(e)ś nałożył	nałożyłaś +(e)ś nałożyła	nałożyłoś +(e)ś nałożyło	nałożyliście +(e)ście nałożyli	nałożyłyście +(e)ście nałożyły
3 os.	nałożył	nałożyła	nałożyło	nałożyli	nałożyły

bezosobnik: nałożono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nałóżmy
2 os.	nałóż	nałóżcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nałożyłbym bym nałożył	nałożyłabym bym nałożyła	nałożyłobym bym nałożyło	nałożylibyśmy byśmy nałożyli	nałożyłybyśmy byśmy nałożyły
2 os.	nałożyłbyś byś nałożył	nałożyłabyś byś nałożyła	nałożyłobyś byś nałożyło	nałożylibyście byście nałożyli	nałożyłybyście byście nałożyły
3 os.	nałożyłby by nałożył	nałożyłaby by nałożyła	nałożyłoby by nałożyło	nałożyliby by nałożyli	nałożyłyby by nałożyły

bezosobnik: nałożono by

bezokolicznik: nałożyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nałożywszy

gerundium: nałożenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: nałożony

odpowiednik aspektowy: nakładać

Rz_osobowy	+	nałożyć	+	(KOMU) + CZEGO + do CZEGO \| na CO
Rz_osobowy	+	nałożyć	+	(KOMU) + CO + do CZEGO \| na CO

psł. *naložiti