Jak korzystać ze słownika?

uczyć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. w szkole

  • Definicja

    2.

    być nauczycielem jakiegoś przedmiotu
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Edukacja i oświata

  • Połączenia
    • uczyć chłopców, dzieci, dziewczęta
    • uczyć angielskiego, geografii, historii, matematyki, niemieckiego, polskiego, rosyjskiego, rysunków
    • uczyć w gimnazjum, w liceum, w podstawówce, w technikum, w szkole zawodowej
  • Cytaty

    Z ukraińskiej stolicy przeniósł się niebawem do Żytomierza, gdzie w miejscowej szkole elementarnej uczył dzieci fizyki, matematyki, literatury, a nawet – mimo swej choroby – wychowania fizycznego.

    źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: Kino totalitarne: Na czerwoną Ukrainę – prowadź, towarzyszu Szczors!, Esensja, 2009-07-02

    Wiedziała, że Elwira nie jest aktorką; nie dostała się do szkoły teatralnej, skończyła polonistykę i uczy w szkole na przedmieściu.

    źródło: NKJP: Paulina Grych: Numer zerowy, 2007

    [...] zawsze uczył klasy siódme i ósme, gdzie wykładał romantyzm i modernizm.

    źródło: NKJP: Marek Krajewski: Głowa Minotaura, 2009

    [...] Karol przestał go zniechęcać i powtarzać w kółko, że będzie uczył dzieci w szkole za głodową pensję...

    źródło: NKJP: Kinga Dunin: Tabu, 1998
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. uczę
    		 uczymy
    2 os. uczysz
    		 uczycie
    3 os. uczy
    		 uczą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. uczyłem
    +(e)m uczył
    		 uczyłam
    +(e)m uczyła
    		 uczyłom
    +(e)m uczyło
    		 uczyliśmy
    +(e)śmy uczyli
    		 uczyłyśmy
    +(e)śmy uczyły
    2 os. uczyłeś
    +(e)ś uczył
    		 uczyłaś
    +(e)ś uczyła
    		 uczyłoś
    +(e)ś uczyło
    		 uczyliście
    +(e)ście uczyli
    		 uczyłyście
    +(e)ście uczyły
    3 os. uczył
    		 uczyła
    		 uczyło
    		 uczyli
    		 uczyły

    bezosobnik: uczono

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę uczył
    będę uczyć
    		 będę uczyła
    będę uczyć
    		 będę uczyło
    będę uczyć
    		 będziemy uczyli
    będziemy uczyć
    		 będziemy uczyły
    będziemy uczyć
    2 os. będziesz uczył
    będziesz uczyć
    		 będziesz uczyła
    będziesz uczyć
    		 będziesz uczyło
    będziesz uczyć
    		 będziecie uczyli
    będziecie uczyć
    		 będziecie uczyły
    będziecie uczyć
    3 os. będzie uczył
    będzie uczyć
    		 będzie uczyła
    będzie uczyć
    		 będzie uczyło
    będzie uczyć
    		 będą uczyli
    będą uczyć
    		 będą uczyły
    będą uczyć

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. uczmy
    2 os. ucz
    		 uczcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. uczyłbym
    bym uczył
    		 uczyłabym
    bym uczyła
    		 uczyłobym
    bym uczyło
    		 uczylibyśmy
    byśmy uczyli
    		 uczyłybyśmy
    byśmy uczyły
    2 os. uczyłbyś
    byś uczył
    		 uczyłabyś
    byś uczyła
    		 uczyłobyś
    byś uczyło
    		 uczylibyście
    byście uczyli
    		 uczyłybyście
    byście uczyły
    3 os. uczyłby
    by uczył
    		 uczyłaby
    by uczyła
    		 uczyłoby
    by uczyło
    		 uczyliby
    by uczyli
    		 uczyłyby
    by uczyły

    bezosobnik: uczono by

    bezokolicznik: uczyć

    imiesłów przysłówkowy współczesny: ucząc

    gerundium: uczenie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: uczący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: uczony

  • Składnia
    Rzosobowy + uczyć +
    (KOGO) + CZEGO + GDZIE
  • Pochodzenie

    psł. *učiti 'sprawiać, że ktoś nabiera przyzwyczajeń, nawyków, umiejętności; wprawiać, przyuczać do czegoś'