nauczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

przekazać komuś jakieś wiadomości lub umiejętności tak, żeby przyswoił je sobie i umiał wykorzystać

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Edukacja i oświata

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Rodzina

relacje rodzinne

ojciec nauczył; matka, samica, szkoła nauczyła
nauczyć córkę, dziecko, młode, psa, studentów, syna
nauczyć angielskiego, dobrych manier, filozofii, geografii, kroju, matematyki, ortografii, pacierza, porządku, rachunków, tabliczki mnożenia, zachowania przy stole, zawodu
dobrze, źle; łatwo, trudno nauczyć
nauczyć chodzić, czytać, hodować bydło, mówić, myśleć logicznie, odmawiać pacierz, pisać ortograficznie, posługiwać się czymś, rysować, śpiewać, uprawiać ziemię, walczyć; aportować, służyć
chcieć, umieć, potrafić; należy, trzeba, ktoś powinien nauczyć

	Rodzice nauczyli mnie też pracy, uświadomili, jakie to ważne zrobić coś własnymi rękami. źródło: NKJP: A.B.: Poletko księdza proboszcza, Wieści Podwarszawskie, 2001-08-12
	Chemiczka była wiecznie chora, więc nie nauczyła nas niczego. źródło: NKJP: Aleksander Nalaskowski: Standard na miękko, Wychowawca, 2005-02
	Zaprzyjaźniony iluzjonista nauczył go żonglować siedmioma piłeczkami. źródło: NKJP: Katarzyna Bielas: Fajny film, którego nie ma, Gazeta Wyborcza, 1997-07-04
	Glisner nauczył mnie, że na koniu siedzi się jak worek kartofli, luźno w biodrach i ciężko w tyłku. źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002
	Od sąsiada od czasu do czasu dostawaliśmy złowione przez niego szczupaki, a Elżbieta nauczyła mnie, jak je przyrządzać. źródło: NKJP: Kira Gałczyńska: Nie wrócę tu nigdy, czyli Pożegnanie z Mazurami, 1998
	[...] śledzenie dziejów władzy, nawet dyktatorskiej, niewiele nauczy nas o zjawisku, które nazwaliśmy tu bolszewizmem. źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Dookoła świata, Gazeta Wyborcza, 1998-01-09

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nauczyłem +(e)m nauczył	nauczyłam +(e)m nauczyła	nauczyłom +(e)m nauczyło	nauczyliśmy +(e)śmy nauczyli	nauczyłyśmy +(e)śmy nauczyły
2 os.	nauczyłeś +(e)ś nauczył	nauczyłaś +(e)ś nauczyła	nauczyłoś +(e)ś nauczyło	nauczyliście +(e)ście nauczyli	nauczyłyście +(e)ście nauczyły
3 os.	nauczył	nauczyła	nauczyło	nauczyli	nauczyły

bezosobnik: nauczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nauczmy
2 os.	naucz	nauczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nauczyłbym bym nauczył	nauczyłabym bym nauczyła	nauczyłobym bym nauczyło	nauczylibyśmy byśmy nauczyli	nauczyłybyśmy byśmy nauczyły
2 os.	nauczyłbyś byś nauczył	nauczyłabyś byś nauczyła	nauczyłobyś byś nauczyło	nauczylibyście byście nauczyli	nauczyłybyście byście nauczyły
3 os.	nauczyłby by nauczył	nauczyłaby by nauczyła	nauczyłoby by nauczyło	nauczyliby by nauczyli	nauczyłyby by nauczyły

bezosobnik: nauczono by

bezokolicznik: nauczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nauczywszy

gerundium: nauczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: nauczony

odpowiednik aspektowy: uczyć

+	nauczyć	+	KOGO/CO + CZEGO
+	nauczyć	+	KOGO/CO + BEZOKOLICZNIK
+	nauczyć	+	KOGO/CO + że ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
+	nauczyć	+	KOGO + o CZYM

psł. *naučiti