-
2.
wydawać niski, monotonny dźwięk -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
dźwięki -
- coś zaczyna burczeć
-
Mieszkamy na pierwszym piętrze. Kobieta opowiada, że spod podłogi ciągle było słychać burczenie lodówek i odgłosy porcjowania kości na stoisku mięsnym. U Wójcików sanepid trzykrotnie badał natężenie hałasu.
źródło: NKJP: Anna Gabińska, Umarł z bezsilności, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-07-28
Słońce odbija się w cukierniczce i razi Pętala w oczy. Ekspres zaczyna już burczeć i miły zapach rozchodzi się po kuchni.
źródło: NKJP: Zofia Chądzyńska: Przez ciebie, Drabie!, 1969
W górze nad nami burczały samoloty. Cała eskadra bombowców.
źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
-
część mowy: czasownik
aspekt: niedokonany
Tryb oznajmujący
Czas teraźniejszy
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. burczę
burczymy
2 os. burczysz
burczycie
3 os. burczy
burczą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. burczałem
+(e)m burczał
burczałam
+(e)m burczała
burczałom
+(e)m burczało
burczeliśmy
+(e)śmy burczeli
burczałyśmy
+(e)śmy burczały
2 os. burczałeś
+(e)ś burczał
burczałaś
+(e)ś burczała
burczałoś
+(e)ś burczało
burczeliście
+(e)ście burczeli
burczałyście
+(e)ście burczały
3 os. burczał
burczała
burczało
burczeli
burczały
bezosobnik: burczano
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. będę burczał
będę burczeć
będę burczała
będę burczeć
będę burczało
będę burczeć
będziemy burczeli
będziemy burczeć
będziemy burczały
będziemy burczeć
2 os. będziesz burczał
będziesz burczeć
będziesz burczała
będziesz burczeć
będziesz burczało
będziesz burczeć
będziecie burczeli
będziecie burczeć
będziecie burczały
będziecie burczeć
3 os. będzie burczał
będzie burczeć
będzie burczała
będzie burczeć
będzie burczało
będzie burczeć
będą burczeli
będą burczeć
będą burczały
będą burczeć
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. burczmy
2 os. burcz
burczcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. burczałbym
bym burczał
burczałabym
bym burczała
burczałobym
bym burczało
burczelibyśmy
byśmy burczeli
burczałybyśmy
byśmy burczały
2 os. burczałbyś
byś burczał
burczałabyś
byś burczała
burczałobyś
byś burczało
burczelibyście
byście burczeli
burczałybyście
byście burczały
3 os. burczałby
by burczał
burczałaby
by burczała
burczałoby
by burczało
burczeliby
by burczeli
burczałyby
by burczały
bezosobnik: burczano by
bezokolicznik: burczeć
imiesłów przysłówkowy współczesny:
burcząc
gerundium: burczenie
rodzaj gramatyczny: ndk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. burczenie
burczenia
D. burczenia
burczeń
C. burczeniu
burczeniom
B. burczenie
burczenia
N. burczeniem
burczeniami
Ms. burczeniu
burczeniach
W. burczenie
burczenia
imiesłów przymiotnikowy czynny: burczący
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. burczący
burczący
burczący
burczące
burcząca
D. burczącego
burczącego
burczącego
burczącego
burczącej
C. burczącemu
burczącemu
burczącemu
burczącemu
burczącej
B. burczącego
burczącego
burczący
burczące
burczącą
N. burczącym
burczącym
burczącym
burczącym
burczącą
Ms. burczącym
burczącym
burczącym
burczącym
burczącej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. burczący
burczący
burczące
burczące
D. burczących
burczących
burczących
burczących
C. burczącym
burczącym
burczącym
burczącym
B. burczących
burczących
burczących
burczące
N. burczącymi
burczącymi
burczącymi
burczącymi
Ms. burczących
burczących
burczących
burczących
-
płn. psł. *burćati