-
4.
zespół stałych cech psychicznych, którymi odznacza się dany człowiek -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka -
synonimy: charakter
-
- kobieca, ludzka, męska; boska; chłopska, góralska; bujna, buntownicza, delikatna, konfliktowa, niespokojna, refleksyjna, romantyczna, rozumna, spontaniczna, szczodra, szlachetna, tajemnicza; ułomna, zła; duchowa, emocjonalna; biologiczna, zwierzęca; społeczna; prawdziwa; wolna; dwoista, dwojaka, podwójna natura; odrębne natury
- natura człowieka, dzieci, jakiejś istoty, jednostki, kobiety, mężczyzny, jakiejś osoby; Polaka; poety, romantyka; Boga, Chrystusa, Jezusa
- natura i instynkt
- przeciwny naturze
- niezgodny, sprzeczny, zgodny z naturą
- wpisany w naturę
-
Już taka jest ludzka natura, że w ciężkiej sytuacji poszukuje jasnej strony życia [...].
źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
Myślę, że moją naturą jest gonienie za czymś, dążenie do czegoś. Bez wyznaczania sobie kolejnych celów i pójścia drogą zmierzającą ku jego spełnieniu czułbym straszną pustkę [...].
źródło: NKJP: Pasjonat karate, Dziennik Polski, 2002-02-21
[...] w młodym wieku - zarówno dziś, jak i przed niemal dwoma wiekami - mając temperament i naturę pełną fantazji, nie można stronić od zabaw w towarzystwie rówieśników.
źródło: NKJP: Maria Irena Kwiatkowska, Marek Kwiatkowski, Krzysztof Wesołowski: Znane i nieznane: rezydencje, ludzie, wydarzenia, 2001
Pełen światowej ogłady, a nawet elegancji, tak w ruchach, jak i w sposobie wysławiania, ksiądz był natury wybuchowej, gwałtownej.
źródło: NKJP: Tadeusz Breza: Urząd, 1984
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. natura
natury
D. natury
natur
C. naturze
naturom
B. naturę
natury
N. naturą
naturami
Ms. naturze
naturach
W. naturo
natury
-
łac. nātūra 'wszystko, co urodziło się, powstało siłami spontanicznymi, nie jest tworzone sztuką'