prawić

  • książk.  mówić (wytwarzać dźwięki)
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    mówienie

  • synonimy:  mówić
    sprzeczne:  milczeć
    • prawić komuś komplementy, morały, dusery
  • - Czy Maniuś wszystkim prawi takie komplementy? - Ciocia go jeszcze nie zna - wtrącił Perełka i z uwielbieniem spojrzał na swego najlepszego przyjaciela.

    źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962

    Nie gani się ich ani nie prawi morałów, kiedy już zachorują, tylko wysyła do lekarza.

    źródło: NKJP: Anna Dodziuk, Włodzimierz Kamecki: Wyjść z matni : proste rozmowy o zgubnym nałogu, 1994

    [...] patrzą sobie w oczy i prawią o miłości.

    źródło: NKJP: Jacek Szczerba, Z kina, Gazeta Wyborcza, 1997-05-05

    „Mamy jednak swoje sposoby - prawił dalej skarbnik - aby porozumiewać się między sobą nawet bez użycia konnych posłańców”.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

    Sam bym - prawi - Ab-Ramowego boga chwalił, żeby taki zazdrosny o inne bogi nie był...

    źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. prawię
    prawimy
    2 os. prawisz
    prawicie
    3 os. prawi
    prawią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. prawiłem
    +(e)m prawił
    prawiłam
    +(e)m prawiła
    prawiłom
    +(e)m prawiło
    prawiliśmy
    +(e)śmy prawili
    prawiłyśmy
    +(e)śmy prawiły
    2 os. prawiłeś
    +(e)ś prawił
    prawiłaś
    +(e)ś prawiła
    prawiłoś
    +(e)ś prawiło
    prawiliście
    +(e)ście prawili
    prawiłyście
    +(e)ście prawiły
    3 os. prawił
    prawiła
    prawiło
    prawili
    prawiły

    bezosobnik: prawiono

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę prawił
    będę prawić
    będę prawiła
    będę prawić
    będę prawiło
    będę prawić
    będziemy prawili
    będziemy prawić
    będziemy prawiły
    będziemy prawić
    2 os. będziesz prawił
    będziesz prawić
    będziesz prawiła
    będziesz prawić
    będziesz prawiło
    będziesz prawić
    będziecie prawili
    będziecie prawić
    będziecie prawiły
    będziecie prawić
    3 os. będzie prawił
    będzie prawić
    będzie prawiła
    będzie prawić
    będzie prawiło
    będzie prawić
    będą prawili
    będą prawić
    będą prawiły
    będą prawić

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. prawmy
    2 os. praw
    prawcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. prawiłbym
    bym prawił
    prawiłabym
    bym prawiła
    prawiłobym
    bym prawiło
    prawilibyśmy
    byśmy prawili
    prawiłybyśmy
    byśmy prawiły
    2 os. prawiłbyś
    byś prawił
    prawiłabyś
    byś prawiła
    prawiłobyś
    byś prawiło
    prawilibyście
    byście prawili
    prawiłybyście
    byście prawiły
    3 os. prawiłby
    by prawił
    prawiłaby
    by prawiła
    prawiłoby
    by prawiło
    prawiliby
    by prawili
    prawiłyby
    by prawiły

    bezosobnik: prawiono by

    bezokolicznik: prawić

    imiesłów przysłówkowy współczesny: prawiąc

    gerundium: prawienie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: prawiący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: prawiony

  • Rzosobowy + prawić +
    (KOMU) + CO
    Rzosobowy + prawić +
    (KOMU) + MOWA WPROST
    Rzosobowy + prawić +
    (KOMU) + o KIM/CZYM
  • psł. *praviti 'czynić prostym, prostować; czynić sprawnym, odpowiednim, stosownym'

    W licznych czasownikach przedrostkowych widoczne rozmaite znaczenia wtórne: ‘poprawiać, ulepszać, doskonalić’, ‘kierować, skierowywać na właściwe miejsce, naprowadzać’, ‘czynić, robić’; współczesne znaczenie 'mówić' wywodzi się z pierwotnego ‘mówić słusznie, mówić prawdę’ (Bor); czasownik od psł. przymiotnika *pravъ; zob.  prawy 

CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XIV w., SStp
Data ostatniej modyfikacji: 15.11.2023