skłócać - Wielki słownik języka polskiego PAN

doprowadzać do konfliktu jakiejś osoby z inną

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

ktoś/coś wbija klin między kogoś
poróżniać
waśnić

skłócać braci, małżonków, narzeczonych; sąsiadów; przeciwników politycznych; Polaków, społeczeństwo
skłócać kogoś z matką, mężem, ojcem, rodziną, żoną; kolegami, przyjaciółmi; sąsiadami

	Książąt skłócał między sobą, nieraz wspierając swymi wojskami łupieżcze wyprawy jednych przeciwko drugim, podsycając waśnie rodzinne, trzymając swych wasali w niepewności i strachu. źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Duch Rzeczypospolitej, 2001
	[...] starał się, by partyzanckich partii było jak najwięcej, by żadna z nich nie wzięła pierwszeństwa przed innymi. W Peszawarze działało ich siedem, a w Teheranie kolejnych pięć, popieranych i skłócanych przez Iran. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2000
	Program [...] sprowadza się do blokowania modernizacji polskiej gospodarki i skłócania Polski z Unią Europejską. źródło: NKJP: Internet
	To byli ludzie od brudnej roboty. Ich działania polegały na rozsiewaniu plotek, skłócaniu opozycji, oczernianiu. źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Uwikłanie, 2007
	System motywacyjny nie może być skonstruowany w taki sposób, żeby skłócał poszczególne działy. źródło: NKJP: Andrzej Wiesław: Książka dla skutecznych szefów. Znane i mniej znane drogi do sukcesu w kierowaniu ludźmi, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skłócałem +(e)m skłócał	skłócałam +(e)m skłócała	skłócałom +(e)m skłócało	skłócaliśmy +(e)śmy skłócali	skłócałyśmy +(e)śmy skłócały
2 os.	skłócałeś +(e)ś skłócał	skłócałaś +(e)ś skłócała	skłócałoś +(e)ś skłócało	skłócaliście +(e)ście skłócali	skłócałyście +(e)ście skłócały
3 os.	skłócał	skłócała	skłócało	skłócali	skłócały

bezosobnik: skłócano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę skłócał będę skłócać	będę skłócała będę skłócać	będę skłócało będę skłócać	będziemy skłócali będziemy skłócać	będziemy skłócały będziemy skłócać
2 os.	będziesz skłócał będziesz skłócać	będziesz skłócała będziesz skłócać	będziesz skłócało będziesz skłócać	będziecie skłócali będziecie skłócać	będziecie skłócały będziecie skłócać
3 os.	będzie skłócał będzie skłócać	będzie skłócała będzie skłócać	będzie skłócało będzie skłócać	będą skłócali będą skłócać	będą skłócały będą skłócać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skłócajmy
2 os.	skłócaj	skłócajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skłócałbym bym skłócał	skłócałabym bym skłócała	skłócałobym bym skłócało	skłócalibyśmy byśmy skłócali	skłócałybyśmy byśmy skłócały
2 os.	skłócałbyś byś skłócał	skłócałabyś byś skłócała	skłócałobyś byś skłócało	skłócalibyście byście skłócali	skłócałybyście byście skłócały
3 os.	skłócałby by skłócał	skłócałaby by skłócała	skłócałoby by skłócało	skłócaliby by skłócali	skłócałyby by skłócały

bezosobnik: skłócano by

bezokolicznik: skłócać

imiesłów przysłówkowy współczesny: skłócając

gerundium: skłócanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: skłócający

imiesłów przymiotnikowy bierny: skłócany

odpowiednik aspektowy: skłócić

	+	skłócać	+	KOGO/CO + (z KIM/CZYM)
	+	skłócać	+	KOGO/CO[sub]pl[/sub]

Zob. kłócić (się)