co ja mówię
-
pot. używane w sytuacji, gdy mówiący po chwili refleksji chce uściślić lub wyjaśnić swoją poprzednią wypowiedź
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
- Widzisz, co się dzieje? Ci z Sodden niechybnie przegrali bitwę, zaczął się odwrót. Co ja mówię, jaki odwrót? To ucieczka, po prostu paniczna ucieczka! I nam trzeba stąd wiać, Geralt.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
- Tknąć mojego Awruma, a jego zdrowie wisiało na nitce. Co ja mówię? Na włosku... A teraz Awrum leży i się nie rusza. Leży i się nie rusza.
źródło: NKJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1971
- Szkoda, że brata nie ma... - Teresa. - Mam ochotę postawić szampana! Co ja mówię - pięć szampanów!
źródło: NKJP: Edward Redliński: Szczurojorczycy, 1994
Do zobaczenia za rok. Oj, co ja mówię, do zobaczenia jeszcze dziś wieczorem.
źródło: NKJP: Paweł Brodowski: Jazz Jamboree '92, Gazeta Wyborcza, 1992-10-21
W oczach innych ludzi jestem może jeszcze większym marnotrawcą czasu niż ten mój ruchliwy sąsiad, właściciel domku, ogródka, psów i kurnika. Nie, co ja mówię, w oczach ludzi jego krzątanina ma sens, jest sensownym wykorzystaniem czasu, podczas gdy moje ślęczenie nad książkami, nad kartką papieru to bezsens.
źródło: NKJP: Antoni Kawczyński: Patrząc przez okno, Mazowieckie To i Owo, 2004-08-04
-
typ frazy: fraza wykrzyknikowa
ndm