sforsować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

zmęczyć nadmiernym wysiłkiem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

sprawność i wydolność organizmu

Koledzy już mocno trenują, a ja jestem spóźniony o 2 miesiące. Czy nadrobię ten dystans? Chciałbym, ale muszę uważać, by nie sforsować nogi.

źródło: NKJP: (JOT): Nadgonić dwa miesiące!, Dziennik Polski, 2005-04-19

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sforsowałem +(e)m sforsował	sforsowałam +(e)m sforsowała	sforsowałom +(e)m sforsowało	sforsowaliśmy +(e)śmy sforsowali	sforsowałyśmy +(e)śmy sforsowały
2 os.	sforsowałeś +(e)ś sforsował	sforsowałaś +(e)ś sforsowała	sforsowałoś +(e)ś sforsowało	sforsowaliście +(e)ście sforsowali	sforsowałyście +(e)ście sforsowały
3 os.	sforsował	sforsowała	sforsowało	sforsowali	sforsowały

bezosobnik: sforsowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		sforsujmy
2 os.	sforsuj	sforsujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sforsowałbym bym sforsował	sforsowałabym bym sforsowała	sforsowałobym bym sforsowało	sforsowalibyśmy byśmy sforsowali	sforsowałybyśmy byśmy sforsowały
2 os.	sforsowałbyś byś sforsował	sforsowałabyś byś sforsowała	sforsowałobyś byś sforsowało	sforsowalibyście byście sforsowali	sforsowałybyście byście sforsowały
3 os.	sforsowałby by sforsował	sforsowałaby by sforsowała	sforsowałoby by sforsowało	sforsowaliby by sforsowali	sforsowałyby by sforsowały

bezosobnik: sforsowano by

bezokolicznik: sforsować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: sforsowawszy

gerundium: sforsowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: sforsowany

odpowiednik aspektowy: forsować

+

sforsować

+

CO

Od: forsować