co słychać

  • pot.  używane w sytuacji rozpoczęcia rozmowy i zachęty dla rozmówcy do opowiadania o sobie
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie

  • A, dzień dobry, dzień dobry, panie Zygmuncie!
    - Co słychać? Tutaj pan teraz pracuje? A co z uczelnią?
    - Daj pan spokój! Nie mogłem już wytrzymać. Te szmery, hałasy.

    źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003

    - Czy można? Co? Ja do was. - Jankiel Zajączek wykonał dwa małe kroczki i znalazł się w kręgu światła. Ruchliwą twarz siekły szybkie błyski szkieł .
    - Co słychać, a? - Wpiął w kołnierz fartucha igłę, którą trzymał w palcach. - Nic nowego? U mnie też nic nowego.

    źródło: NKJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1971

    - Powiedz, co słychać u nas w blokach? - Adaś koniecznie chce wiedzieć, co się dzieje na Kwiatowej.
    - Prawie już wszyscy wyjechali na wakacje - mówi Karolcia.

    źródło: NKJP: Maria Krüger: Witaj Karolciu, 1970

    Radca zmienił temat, spytał, co tam słychać w leśnictwie. Wszystko dobrze, podleśniczy młody, bo młody, ale sobie radzi. Tylko czekają na powrót pana leśniczego, bo spraw się nazbierało, ten smark przecież nie będzie podpisywał dokumentów, jak w grę wchodzą pieniądze.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: zdrada, 1991

  • typ frazy: fraza zdaniowa

    ndk
  • bez ograniczeń + co słychać +
    (u KOGO)
    bez ograniczeń + co słychać +
    (GDZIE)
Data ostatniej modyfikacji: 08.02.2016