co słychać
-
pot. używane w sytuacji rozpoczęcia rozmowy i zachęty dla rozmówcy do opowiadania o sobie
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie -
A, dzień dobry, dzień dobry, panie Zygmuncie!
- Co słychać? Tutaj pan teraz pracuje? A co z uczelnią?
- Daj pan spokój! Nie mogłem już wytrzymać. Te szmery, hałasy.źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003
- Czy można? Co? Ja do was. - Jankiel Zajączek wykonał dwa małe kroczki i znalazł się w kręgu światła. Ruchliwą twarz siekły szybkie błyski szkieł .
- Co słychać, a? - Wpiął w kołnierz fartucha igłę, którą trzymał w palcach. - Nic nowego? U mnie też nic nowego.źródło: NKJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1971
- Powiedz, co słychać u nas w blokach? - Adaś koniecznie chce wiedzieć, co się dzieje na Kwiatowej.
- Prawie już wszyscy wyjechali na wakacje - mówi Karolcia.źródło: NKJP: Maria Krüger: Witaj Karolciu, 1970
Radca zmienił temat, spytał, co tam słychać w leśnictwie. Wszystko dobrze, podleśniczy młody, bo młody, ale sobie radzi. Tylko czekają na powrót pana leśniczego, bo spraw się nazbierało, ten smark przecież nie będzie podpisywał dokumentów, jak w grę wchodzą pieniądze.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: zdrada, 1991
-
typ frazy: fraza zdaniowa
ndk -
+ co słychać + (u KOGO)+ co słychać + (GDZIE)