-
2.
książk. mówić (wytwarzać ciągi dźwięków) -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
synonimy: mówić
-
- A Jan Chryzostom, a Izydor, co piszą? - zawołał drugi erudyta [...]. - A święty Bernard z Clairvaux? Zabijać każe kacerzy, Maurów i bezbożników! Wieprzami ich nazywa nieczystymi. Zabijać takich, rzecze, to nie grzech! To na chwałę Bożą!
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Posejdon [...] prosił Kulawca o uwolnienie spętanych; Ares da za to okup. Hefajstos nie ufał, więc Posejdon rzecze, że on sam zapłaci. Dopiero wtedy Kowal się zgodził.
źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian, 1997
Wchodzę, staję przy wieszaku, a Kasia [...] rzecze coś takiego: „Papież mówi, że już jest w porządku, że tekst jest już dla niego czytelny...”
źródło: NKJP: Paweł Głowacki: Dostawka, Dziennik Polski, 2005-10-14
-
część mowy: czasownik
aspekt: niedokonany
Tryb oznajmujący
Czas teraźniejszy
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rzekę
rzeczemy
2 os. rzeczesz
rzeczecie
3 os. rzecze
rzeką
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rzekłem
+(e)m rzekł
rzekłam
+(e)m rzekła
rzekłom
+(e)m rzekło
rzekliśmy
+(e)śmy rzekli
rzekłyśmy
+(e)śmy rzekły
2 os. rzekłeś
+(e)ś rzekł
rzekłaś
+(e)ś rzekła
rzekłoś
+(e)ś rzekło
rzekliście
+(e)ście rzekli
rzekłyście
+(e)ście rzekły
3 os. rzekł
rzekła
rzekło
rzekli
rzekły
bezosobnik: rzeczono
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. będę rzekł
będę rzec
będę rzekła
będę rzec
będę rzekło
będę rzec
będziemy rzekli
będziemy rzec
będziemy rzekły
będziemy rzec
2 os. będziesz rzekł
będziesz rzec
będziesz rzekła
będziesz rzec
będziesz rzekło
będziesz rzec
będziecie rzekli
będziecie rzec
będziecie rzekły
będziecie rzec
3 os. będzie rzekł
będzie rzec
będzie rzekła
będzie rzec
będzie rzekło
będzie rzec
będą rzekli
będą rzec
będą rzekły
będą rzec
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rzeczmy
2 os. rzecz
rzeczcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rzekłbym
bym rzekł
rzekłabym
bym rzekła
rzekłobym
bym rzekło
rzeklibyśmy
byśmy rzekli
rzekłybyśmy
byśmy rzekły
2 os. rzekłbyś
byś rzekł
rzekłabyś
byś rzekła
rzekłobyś
byś rzekło
rzeklibyście
byście rzekli
rzekłybyście
byście rzekły
3 os. rzekłby
by rzekł
rzekłaby
by rzekła
rzekłoby
by rzekło
rzekliby
by rzekli
rzekłyby
by rzekły
bezosobnik: rzeczono by
bezokolicznik: rzec
imiesłów przysłówkowy współczesny: rzekąc
gerundium: rzeczenie
rodzaj gramatyczny: ndk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rzeczenie
rzeczenia
D. rzeczenia
rzeczeń
C. rzeczeniu
rzeczeniom
B. rzeczenie
rzeczenia
N. rzeczeniem
rzeczeniami
Ms. rzeczeniu
rzeczeniach
W. rzeczenie
rzeczenia
imiesłów przymiotnikowy czynny: rzekący
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. rzekący
rzekący
rzekący
rzekące
rzekąca
D. rzekącego
rzekącego
rzekącego
rzekącego
rzekącej
C. rzekącemu
rzekącemu
rzekącemu
rzekącemu
rzekącej
B. rzekącego
rzekącego
rzekący
rzekące
rzekącą
N. rzekącym
rzekącym
rzekącym
rzekącym
rzekącą
Ms. rzekącym
rzekącym
rzekącym
rzekącym
rzekącej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. rzekący
rzekący
rzekące
rzekące
D. rzekących
rzekących
rzekących
rzekących
C. rzekącym
rzekącym
rzekącym
rzekącym
B. rzekących
rzekących
rzekących
rzekące
N. rzekącymi
rzekącymi
rzekącymi
rzekącymi
Ms. rzekących
rzekących
rzekących
rzekących
imiesłów przymiotnikowy bierny: rzeczony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. rzeczony
rzeczony
rzeczony
rzeczone
rzeczona
D. rzeczonego
rzeczonego
rzeczonego
rzeczonego
rzeczonej
C. rzeczonemu
rzeczonemu
rzeczonemu
rzeczonemu
rzeczonej
B. rzeczonego
rzeczonego
rzeczony
rzeczone
rzeczoną
N. rzeczonym
rzeczonym
rzeczonym
rzeczonym
rzeczoną
Ms. rzeczonym
rzeczonym
rzeczonym
rzeczonym
rzeczonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. rzeczeni
rzeczeni
rzeczone
rzeczone
D. rzeczonych
rzeczonych
rzeczonych
rzeczonych
C. rzeczonym
rzeczonym
rzeczonym
rzeczonym
B. rzeczonych
rzeczonych
rzeczonych
rzeczone
N. rzeczonymi
rzeczonymi
rzeczonymi
rzeczonymi
Ms. rzeczonych
rzeczonych
rzeczonych
rzeczonych
-
Rzosobowy + rzec + (CO)Rzosobowy + rzec + że ZDANIERzosobowy + rzec + MOWA WPROST -
psł. *rekti, *rekǫ 'mówić, powiedzieć, nazwać'