zabrnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

znaleźć się w niekorzystnej sytuacji, którą sami stworzyliśmy niecelowo

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Jacek F. zabrnął w długi, których nie mógł spłacić [...].

źródło: NKJP: Martyna Bunda: Sprawa wewnętrzna, Polityka, 2005-01-29

Czasem myślę, że gdyby nie ty, który powstrzymałeś mnie przed zabrnięciem w potworny skandal, nie zaznałabym nigdy prawdziwego szczęścia [...].

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006

Uznałem, że rozmowa zabrnęła w ślepy zaułek.

źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Kisuny, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zabrnąłem +(e)m zabrnął	zabrnęłam +(e)m zabrnęła	zabrnęłom +(e)m zabrnęło	zabrnęliśmy +(e)śmy zabrnęli	zabrnęłyśmy +(e)śmy zabrnęły
2 os.	zabrnąłeś +(e)ś zabrnął	zabrnęłaś +(e)ś zabrnęła	zabrnęłoś +(e)ś zabrnęło	zabrnęliście +(e)ście zabrnęli	zabrnęłyście +(e)ście zabrnęły
3 os.	zabrnął	zabrnęła	zabrnęło	zabrnęli	zabrnęły

bezosobnik: zabrnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zabrnijmy
2 os.	zabrnij	zabrnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zabrnąłbym bym zabrnął	zabrnęłabym bym zabrnęła	zabrnęłobym bym zabrnęło	zabrnęlibyśmy byśmy zabrnęli	zabrnęłybyśmy byśmy zabrnęły
2 os.	zabrnąłbyś byś zabrnął	zabrnęłabyś byś zabrnęła	zabrnęłobyś byś zabrnęło	zabrnęlibyście byście zabrnęli	zabrnęłybyście byście zabrnęły
3 os.	zabrnąłby by zabrnął	zabrnęłaby by zabrnęła	zabrnęłoby by zabrnęło	zabrnęliby by zabrnęli	zabrnęłyby by zabrnęły

bezosobnik: zabrnięto by

bezokolicznik: zabrnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zabrnąwszy

gerundium: zabrnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: brnąć

+

zabrnąć

+

w CO

Zob. brnąć