dostateczny II

I

rzeczownik

  • jedna z ocen, którą można otrzymać w szkole lub na studiach - w systemie sześciostopniowym wyższa od miernego (dwójki) i niższa od dobrego (czwórki), w systemie czterostopniowym najniższa ocena pozytywna
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Edukacja i oświata

    szkoła


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Edukacja i oświata

    studia

    • dostateczny z minusem, z plusem
    • dostać; postawić dostateczny
  • Najniższą oceną z tego przedmiotu był u nas dostateczny, który otrzymały tylko cztery osoby.

    źródło: NKJP: (MJ): Szkoły szóstek, Express Ilustrowany, 2003-05-14

    Jego indeks to były same bardzo dobre, a ja wkuwałem, nawet nieraz nie chce mi się wierzyć, że można tak wkuwać, i miałem same dostateczne.

    źródło: NKJP: Ireneusz Iredyński: Dzień oszusta. Człowiek epoki, 1995

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. dostateczny
    dostateczne
    D. dostatecznego
    dostatecznych
    C. dostatecznemu
    dostatecznym
    B. dostateczny
    dostateczne
    N. dostatecznym
    dostatecznymi
    Ms. dostatecznym
    dostatecznych
    W. dostateczny
    dostateczne
  • Zob. dostateczny I

CHRONOLOGIZACJA:
Zob. dostateczny I
Data ostatniej modyfikacji: 29.10.2012