Góra z górą się nie zejdzie, a / ale człowiek z człowiekiem zawsze

Uradował się pan Zawiłowski z całego serca. Radość podzielili wszyscy obecni, a Jerzy pomyślał: „Teraz powinienem powiedzieć: góra z górą się nie zejdzie, a...” - Góra z górą się nie zejdzie, a człowiek z człowiekiem zawsze! - zawołał pan Zawiłowski. - A wie pani, że gdyby mi kto jeszcze jedną cukrownię podarował, mniej by mnie to nie uradowało!

źródło: NKJP: Kornel Makuszyński: Szaleństwa Panny Ewy, 1957

Słusznie powiadają, że góra z górą się nie zejdzie, ale człowiek z człowiekiem zawsze. I tak było. Na dzień przed pielgrzymką spotkałem radosne i szczęśliwe twarze dorosłych a także mojej ukochanej młodzieży ze Szczecina.

źródło: Internet

Jestem na Gran Canarii, ale jutro wylatuję, ponieważ mam bardzo ważną sprawę do załatwienia. Tutaj obydwaj ucichliśmy na kilka sekund. Po czym ja zapytałem: - Myślisz, że będziemy mieli kiedyś okazję się spotkać? - Znasz to powiedzenie „Góra z górą się nie zejdzie, a człowiek z człowiekiem tak”. Zresztą ty podróżujesz, ja podróżuję i jest duże prawdopodobieństwo, że się jeszcze zobaczymy. - Myślę, że tak będzie.

źródło: NKJP: Wiesław Koluch: Z pamiętnika polskiego najemnika, 2000

Przekonaliśmy się, jak prawdziwe jest powiedzenie, że góra z górą się nie zejdzie, ale człowiek z człowiekiem tak. Kiedy staliśmy przed kościołem, podszedł do nas starszy pan i zapytał, czy chcemy zobaczyć wnętrze - oczywiście chcieliśmy. Pan wyjął więc z kieszeni klucz i otwarł drzwi kościoła. Za chwilę okazało się, że miły starszy pan to nasz kolega.

źródło: Internet