zespolić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

stworzyć ściślejsze więzi między ludźmi

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	synonimy:	scalić spoić
	hiperonimy:	połączyć

	Wszystkich ludzi nowożytnego świata połączyła wojna i to, co do niej prowadziło, nas jednak zespoliło coś jeszcze. źródło: NKJP: Jakub Ćwiek: Ofensywa szulerów, Esensja, 2009, nr 08
	Żyjemy raczej swoimi sprawami, ale wtedy właśnie, po zamachu, bodaj po raz pierwszy tak naprawdę poczuliśmy się zespoleni ze wszystkimi, z nowojorczykami, z Amerykanami. źródło: NKJP: Czesław Karkowski: Kamienna drabina, 2008
	Choć mieszkają w jednym domu, choć wyrastali przy jednej piaskownicy, nigdy jeszcze do tej pory nie znaleźli się tak sam na sam, we dwóch, bez całej paczki! A teraz z woli szefa BMW zostali zespoleni w jedno, stanowią „ekipę”. źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zorro, załóż okulary!, 2001
	Wielka Brytania najluźniej z nim połączona, miała z Francją poważne punkty tarcia na terenach pozaeuropejskich, w koloniach. Rosję, naturalnego sojusznika Francji, zespolił z Niemcami traktat najpierw trójcesarski, później reasekuracyjny. źródło: NKJP: Janusz Pajewski: Historia powszechna 1871-1918, 1967

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zespoliłem +(e)m zespolił	zespoliłam +(e)m zespoliła	zespoliłom +(e)m zespoliło	zespoliliśmy +(e)śmy zespolili	zespoliłyśmy +(e)śmy zespoliły
2 os.	zespoliłeś +(e)ś zespolił	zespoliłaś +(e)ś zespoliła	zespoliłoś +(e)ś zespoliło	zespoliliście +(e)ście zespolili	zespoliłyście +(e)ście zespoliły
3 os.	zespolił	zespoliła	zespoliło	zespolili	zespoliły

bezosobnik: zespolono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zespolmy zespólmy
2 os.	zespol zespól	zespolcie zespólcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zespoliłbym bym zespolił	zespoliłabym bym zespoliła	zespoliłobym bym zespoliło	zespolilibyśmy byśmy zespolili	zespoliłybyśmy byśmy zespoliły
2 os.	zespoliłbyś byś zespolił	zespoliłabyś byś zespoliła	zespoliłobyś byś zespoliło	zespolilibyście byście zespolili	zespoliłybyście byście zespoliły
3 os.	zespoliłby by zespolił	zespoliłaby by zespoliła	zespoliłoby by zespoliło	zespoliliby by zespolili	zespoliłyby by zespoliły

bezosobnik: zespolono by

bezokolicznik: zespolić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zespoliwszy

gerundium: zespolenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zespolony

odpowiednik aspektowy: zespalać

+

zespolić

+

KOGO + (z KIM)

Por. spółka ; zob. społem