dzwoni w uszach komuś
-
ktoś słyszy dźwięk, którego w rzeczywistości nie ma lub pogłos dźwięku, który już przeminął
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
zmysły -
Minęło już sześć nocy, kiedy leżała na zapiecku z otwartymi oczami. Czekała na coś, co od wyjazdu chłopca co noc się powtarzało. Nie była pewna, czy słyszy naprawdę ten dźwięk, czy to w uszach jej dzwoni.
źródło: NKJP: Andrzej Mularczyk: Sami swoi, 1967
Najlepszy okazał się Piotr, bo na trafienie czterech kanclerzy zużył tylko sześć naboi. Drugi był Szymek - z ośmioma łuskami, a trzeci ja - na czterech Adolfów potrzebowałem aż jedenastu strzałów. Od huku dzwoniło mi w uszach.
źródło: NKJP: Paweł Huelle: Weiser Dawidek, 1987
Rozejrzał się. Było zupełnie cicho i pusto. Tak cicho i tak pusto, że aż w uszach dzwoniło i zapierało dech.
źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962
Od tego patrzenia i czekania zaczęło mi dzwonić w uszach. Ni stąd, ni zowąd zadzwonił budzik na kredensie.
źródło: NKJP: Wiesław Dymny: Opowiadania zwykłe, 1997
- I tak możecie zrobić ze mną wszystko. Nie chciałbym tylko - powiedział Awaru - jeszcze raz przeżyć takiego hałasu. Dotąd dzwoni mi w uszach.
źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Atlantyda, wyspa ognia, 1967
-
typ frazy: fraza zdaniowa
ndk, odmienny: dzwoniodpowiednik aspektowy: zadzwoniło w uszach komuś