generalny - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

najważniejszy w hierarchii urzędników lub urzędów danej instytucji

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

urzędy i ich funkcjonowanie

dyrektor, gubernator, inspektor, komisarz, konsul, prokurator, sekretarz, wikariusz; dyrektoriat, konsulat, sekretariat, sztab generalny; przełożona; dyrekcja, kapituła prokuratura generalna; zgromadzenie generalne

	[...] w 1986 roku wygrała konkurs na stanowisko dyrektora generalnego przedsiębiorstwa. źródło: NKJP: Piotr Gabyel, Marek Zieleniewski: Piąta władza, czyli Kto naprawdę rządzi Polską?, 1998
	Gomułkę usunięto jednomyślnie ze stanowiska sekretarza generalnego, a Bieruta jednomyślnie na nie powołano. źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1997
	Obok wydziału konsularnego w Moskwie, konsulatu generalnego w Charkowie, utworzono konsulaty w trzech ważnych ośrodkach: Leningradzie, Kijowie i Tbilisi, a konsulat w Mińsku przekształcono w konsulat generalny. źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995
	Wieczorami w kuchni toczą się narady, przy których posiedzenia sztabu generalnego podczas wojny to po prostu dziecinne igraszki. źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1996
	Oprócz tego istniała Prokuratoria Generalna, której głównym celem była ochrona prawna interesów majątkowych państwa. źródło: NKJP: Stanisław Owsiak: Finanse publiczne, 1998

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

łac. generālis 'ogólny, wspólny, rodowy'

Używane w oficjalnych nazwach i zapisywane wtedy wielką literą.

	gen.
	gener.