grzeczny - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

2.

posłusznie wypełniający polecenia

Noty o użyciu

Używane przeważnie w odniesieniu do zachowania małych dzieci.

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Usposobienie człowieka

cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie

Połączenia

grzeczny chłopiec; grzeczna dziewczynka; żona; grzeczne dziecko

Cytaty

Bądź grzeczna i wypij mleko. Mamusia bardzo się spieszy. No, bądź kochaną córeczką.

źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Siostra, 1996

[...] O ile mały Piotruś był grzecznym dzieckiem, za starszym synem jej córki ciągnęły się kłopoty, a tych w jej spokojnym, wysprzątanym domu nie było potrzeba.

źródło: NKJP: Jarosław Maślanek: Haszyszopenki, 2008

Obroń się sama – zaproponowała Natalia. – Co? – Oddaj im – krzyknęła. – Tylko mocno – dodała ciszej. Naucz się teraz, jak walczyć o swoje. Bij, kop, gryź, bo miłe i grzeczne dziewczynki przegrywają.

źródło: NKJP: Paulina Grych: Numer zerowy, 2007

Odmiana

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	grzeczny	grzeczny	grzeczny	grzeczne	grzeczna
D.	grzecznego	grzecznego	grzecznego	grzecznego	grzecznej
C.	grzecznemu	grzecznemu	grzecznemu	grzecznemu	grzecznej
B.	grzecznego	grzecznego	grzeczny	grzeczne	grzeczną
N.	grzecznym	grzecznym	grzecznym	grzecznym	grzeczną
Ms.	grzecznym	grzecznym	grzecznym	grzecznym	grzecznej
W.	grzeczny	grzeczny	grzeczny	grzeczne	grzeczna

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	grzeczni	grzeczni	grzeczne	grzeczne
D.	grzecznych	grzecznych	grzecznych	grzecznych
C.	grzecznym	grzecznym	grzecznym	grzecznym
B.	grzecznych	grzecznych	grzecznych	grzeczne
N.	grzecznymi	grzecznymi	grzecznymi	grzecznymi
Ms.	grzecznych	grzecznych	grzecznych	grzecznych
W.	grzeczni	grzeczni	grzeczne	grzeczne

Stopień wyższy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	grzeczniejszy	grzeczniejszy	grzeczniejszy	grzeczniejsze	grzeczniejsza
D.	grzeczniejszego	grzeczniejszego	grzeczniejszego	grzeczniejszego	grzeczniejszej
C.	grzeczniejszemu	grzeczniejszemu	grzeczniejszemu	grzeczniejszemu	grzeczniejszej
B.	grzeczniejszego	grzeczniejszego	grzeczniejszy	grzeczniejsze	grzeczniejszą
N.	grzeczniejszym	grzeczniejszym	grzeczniejszym	grzeczniejszym	grzeczniejszą
Ms.	grzeczniejszym	grzeczniejszym	grzeczniejszym	grzeczniejszym	grzeczniejszej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	grzeczniejsi	grzeczniejsi	grzeczniejsze	grzeczniejsze
D.	grzeczniejszych	grzeczniejszych	grzeczniejszych	grzeczniejszych
C.	grzeczniejszym	grzeczniejszym	grzeczniejszym	grzeczniejszym
B.	grzeczniejszych	grzeczniejszych	grzeczniejszych	grzeczniejsze
N.	grzeczniejszymi	grzeczniejszymi	grzeczniejszymi	grzeczniejszymi
Ms.	grzeczniejszych	grzeczniejszych	grzeczniejszych	grzeczniejszych

Pochodzenie

Od: st.pol. wyrażenia przyimkowego k rzeczy 'do rzeczy, stosowny, odpowiedni'.