-
3.
książk. ogół cech, które stają się w związku z jakimiś wydarzeniami charakterystyczne dla kogoś lub czegoś -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- głębokie, mocne, niezatarte, silne, trwałe, wyraźne; indywidualne, swoiste, własne; polityczne piętno
- piętno zdrajcy; grzechu, hańby; choroby, śmierci; historii, przeszłości, wojny
- piętno w psychice
- piętno ciąży na kimś/czymś
- nadać/nadawać, odcisnąć/odciskać, pozostawić, !?wywrzeć, zostawić; nosić piętno
- naznaczyć/naznaczać, skazić piętnem
- żyć z piętnem
-
Choć wszyscy w Izraelu starają się żyć normalnie, to jednak piętno wojny odbija się na zachowaniach ludzi.
źródło: NKJP: Jan Hofman: Futlbol w cieniu wojny, Express Ilustrowany, 2002-03-15
Najsłynniejsze kawiarnie „dorabiały się” stałej klienteli, która dodawała kolorytu i naznaczała swoistym piętnem odwiedzany lokal.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów wzspółczesnych, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. piętno
piętna
D. piętna
piętn
C. piętnu
piętnom
B. piętno
piętna
N. piętnem
piętnami
Ms. piętnie
piętnach
W. piętno
piętna
-
+ piętno + (CZEGO) -
psł. *pętьno 'znak, znamię'
Pierwotne znaczenie formy prasłowiańskiej to być może 'ślad, odbicie stóp zwierzęcia na ziemi, na śniegu', w takim razie od psł. *pęta 'pięta'; może urzeczownikowiona postać rodzaju nijakiego przymiotnika *pętьnъ 'odnoszący się do pięty' (Bor); zob. pięta
-
Uznawane za niepoprawne w połączeniu: wywrzeć piętno