czarować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wywoływać w kimś zachwyt

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

uroczyć
zachwycać

	Nade wszystko czarowała wielkimi, wyrazistymi fiołkowymi oczami. źródło: NKJP: Marian Pilot: Na odchodnym, 2002
	Nie wyglądała zbyt wytwornie, nie czarowała fryzurą ani strojem złożonym z czarnych rurkowatych spodni i czarnego sweterka. źródło: NKJP: Irena Matuszkiewicz: Czarna wdowa atakuje, 2009
	Surrealistyczne malarstwo czarowało widzów nieskrępowanymi wizjami sennymi, sięganiem do luźnych skojarzeń podświadomości. źródło: NKJP: Piotr Sarzyński: Kapelusz z homarem, Polityka, 2007-10-13
	Ten 67-letni polityk Afrykańskiego Kongresu Narodowego, samouk, populista, który potrafi czarować tłumy, przetrwał utratę wiceprezydentury, oskarżenia o gwałt i korupcję. źródło: NKJP: Prezydent Zulus Zuma, Polityka, 2009-05-16

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	czarowałem +(e)m czarował	czarowałam +(e)m czarowała	czarowałom +(e)m czarowało	czarowaliśmy +(e)śmy czarowali	czarowałyśmy +(e)śmy czarowały
2 os.	czarowałeś +(e)ś czarował	czarowałaś +(e)ś czarowała	czarowałoś +(e)ś czarowało	czarowaliście +(e)ście czarowali	czarowałyście +(e)ście czarowały
3 os.	czarował	czarowała	czarowało	czarowali	czarowały

bezosobnik: czarowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę czarował będę czarować	będę czarowała będę czarować	będę czarowało będę czarować	będziemy czarowali będziemy czarować	będziemy czarowały będziemy czarować
2 os.	będziesz czarował będziesz czarować	będziesz czarowała będziesz czarować	będziesz czarowało będziesz czarować	będziecie czarowali będziecie czarować	będziecie czarowały będziecie czarować
3 os.	będzie czarował będzie czarować	będzie czarowała będzie czarować	będzie czarowało będzie czarować	będą czarowali będą czarować	będą czarowały będą czarować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		czarujmy
2 os.	czaruj	czarujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	czarowałbym bym czarował	czarowałabym bym czarowała	czarowałobym bym czarowało	czarowalibyśmy byśmy czarowali	czarowałybyśmy byśmy czarowały
2 os.	czarowałbyś byś czarował	czarowałabyś byś czarowała	czarowałobyś byś czarowało	czarowalibyście byście czarowali	czarowałybyście byście czarowały
3 os.	czarowałby by czarował	czarowałaby by czarowała	czarowałoby by czarowało	czarowaliby by czarowali	czarowałyby by czarowały

bezosobnik: czarowano by

bezokolicznik: czarować

imiesłów przysłówkowy współczesny: czarując

gerundium: czarowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: czarujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: czarowany

odpowiedniki aspektowe: zaczarować , oczarować

+

czarować

+

(KOGO) + CZYM

psł. *čarovati 'czynić czary, wykonywać praktyki magiczne, rzucać uroki'