wybudzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

książk. przerwać brak lub osłabienie czyjejś intensywności albo skuteczności działania lub określonego procesu myślowego albo psychicznego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

antonimy:

uśpić

	Głos starca wybudził go z zadumy. źródło: NKJP: Internet
	Helenka odpycha od siebie Kociaka jedną ręką, a drugą, z krótkiego rozmachu, ale całą siłą, mocno, uderza go w twarz, otwartą dłonią, z liścia. Trzask! Kociak otrząsa się nagle, z amoku wybudzony, wraca i nie może zrazu wrócić do siebie. źródło: NKJP: Marek Kochan: Plac zabaw, 2007
	Z politycznego snu wybudził Rakoczego Marek Jurek, lider nowego ugrupowania Prawica Rzeczpospolitej, czyniąc go swoim pełnomocnikiem w okręgu wyborczym nr 18. źródło: NKJP: (hsz): Różnić się pięknie, Gazeta Krakowska, 2007-09-21
	Jeśli szybko nie nastąpi wybudzenie z inwestycyjnego letargu, ekonomiczny krach może nadejść dużo szybciej, niż niektórym się wydaje. źródło: NKJP: Kazimierz Turkiewicz: Czy Zakopane czeka zagłada?, Gazeta Krakowska, 2005-11-19

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wybudziłem +(e)m wybudził	wybudziłam +(e)m wybudziła	wybudziłom +(e)m wybudziło	wybudziliśmy +(e)śmy wybudzili	wybudziłyśmy +(e)śmy wybudziły
2 os.	wybudziłeś +(e)ś wybudził	wybudziłaś +(e)ś wybudziła	wybudziłoś +(e)ś wybudziło	wybudziliście +(e)ście wybudzili	wybudziłyście +(e)ście wybudziły
3 os.	wybudził	wybudziła	wybudziło	wybudzili	wybudziły

bezosobnik: wybudzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wybudźmy
2 os.	wybudź	wybudźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wybudziłbym bym wybudził	wybudziłabym bym wybudziła	wybudziłobym bym wybudziło	wybudzilibyśmy byśmy wybudzili	wybudziłybyśmy byśmy wybudziły
2 os.	wybudziłbyś byś wybudził	wybudziłabyś byś wybudziła	wybudziłobyś byś wybudziło	wybudzilibyście byście wybudzili	wybudziłybyście byście wybudziły
3 os.	wybudziłby by wybudził	wybudziłaby by wybudziła	wybudziłoby by wybudziło	wybudziliby by wybudzili	wybudziłyby by wybudziły

bezosobnik: wybudzono by

bezokolicznik: wybudzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wybudziwszy

gerundium: wybudzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wybudzony

odpowiednik aspektowy: wybudzać

Inne uwagi

Zwykle ger

+

wybudzić

+

(KOGO) + z CZEGO

Zob. budzić