wybitny

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1.a artysta

  • 1.a

    znacznie wyróżniający się talentem, zdolnościami lub osiągnięciami
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • synonimy:  znakomity
    antonimy:  przeciętny
    • wybitny autorytet, badacz, intelektualista, myśliciel, naukowiec, uczony; umysł; fachowiec, specjalista, znawca; aktor, architekt, artysta, dziennikarz, ekonomista, filozof, historyk, humanista, krytyk, malarz, pianista, pisarz, poeta, polityk, publicysta, socjolog, sportowiec, twórca; wybitna specjalistka, znawczyni; osoba, osobistość, osobowość, postać
  • Pan na pewno u siebie w kraju był jednostką wybitną i o świetnej przeszłości, to po panu widać.

    źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1946

    Nadana przez Krzyżaków nazwa Rastenborg [...] wywodziła się od dawnej pruskiej osady Rast (pal). W 1946, dla uczczenia pamięci Wojciecha Kętrzyńskiego (1838–1918), wybitnego historyka, wieloletniego dyrektora Ossolineum, który tu uczęszczał do gimnazjum, zmieniono ją na Kętrzyn.

    źródło: NKJP: Jan Bałdowski: Warmia, Mazury, Suwalszczyzna, 1997

    W moim felietonowym komentowaniu polskiej sytuacji jestem jedynie dłużnikiem wielu wybitnych umysłów: od antyku [...] po wiek XX.

    źródło: NKJP: Maciej Zięba: Po szkodzie? Przed szkodą? O Polsce, kapitalizmie i kontemplacji, 1996

    [...] nawet najlepszy trening prowadzony przez wybitnego fachowca nie przyniesie zadowalających rezultatów, jeśli będzie jednorazowy.

    źródło: NKJP: Przedsiębiorstwo XXI wieku, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2005-04-19

    Właśnie rozgramiano opozycję i wszystkich wybitniejszych jej przedstawicieli skazywano na zesłanie.

    źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1997

  • część mowy: przymiotnik


    Stopień równy

    liczba pojedyncza
    m1 m2 m3 n1, n2 ż
    M. wybitny
    wybitny
    wybitny
    wybitne
    wybitna
    D. wybitnego
    wybitnego
    wybitnego
    wybitnego
    wybitnej
    C. wybitnemu
    wybitnemu
    wybitnemu
    wybitnemu
    wybitnej
    B. wybitnego
    wybitnego
    wybitny
    wybitne
    wybitną
    N. wybitnym
    wybitnym
    wybitnym
    wybitnym
    wybitną
    Ms. wybitnym
    wybitnym
    wybitnym
    wybitnym
    wybitnej
    W. wybitny
    wybitny
    wybitny
    wybitne
    wybitna
    liczba mnoga
    p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
    M. wybitni
    wybitni
    wybitne
    wybitne
    D. wybitnych
    wybitnych
    wybitnych
    wybitnych
    C. wybitnym
    wybitnym
    wybitnym
    wybitnym
    B. wybitnych
    wybitnych
    wybitnych
    wybitne
    N. wybitnymi
    wybitnymi
    wybitnymi
    wybitnymi
    Ms. wybitnych
    wybitnych
    wybitnych
    wybitnych
    W. wybitni
    wybitni
    wybitne
    wybitne

    Stopień wyższy

    liczba pojedyncza
    m1 m2 m3 n1, n2 ż
    M. wybitniejszy
    wybitniejszy
    wybitniejszy
    wybitniejsze
    wybitniejsza
    D. wybitniejszego
    wybitniejszego
    wybitniejszego
    wybitniejszego
    wybitniejszej
    C. wybitniejszemu
    wybitniejszemu
    wybitniejszemu
    wybitniejszemu
    wybitniejszej
    B. wybitniejszego
    wybitniejszego
    wybitniejszy
    wybitniejsze
    wybitniejszą
    N. wybitniejszym
    wybitniejszym
    wybitniejszym
    wybitniejszym
    wybitniejszą
    Ms. wybitniejszym
    wybitniejszym
    wybitniejszym
    wybitniejszym
    wybitniejszej
    liczba mnoga
    p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
    M. wybitniejsi
    wybitniejsi
    wybitniejsze
    wybitniejsze
    D. wybitniejszych
    wybitniejszych
    wybitniejszych
    wybitniejszych
    C. wybitniejszym
    wybitniejszym
    wybitniejszym
    wybitniejszym
    B. wybitniejszych
    wybitniejszych
    wybitniejszych
    wybitniejsze
    N. wybitniejszymi
    wybitniejszymi
    wybitniejszymi
    wybitniejszymi
    Ms. wybitniejszych
    wybitniejszych
    wybitniejszych
    wybitniejszych
  • Z przyrostkiem -ny od podstawy imiesłowu biernego  wybit  /  wybity  (<  wybić  'ubić'); por.  wybić się  'osiągnąć wyższą niż inni pozycję społeczną, prestiż' (Bor); zob.  bić