-
4.
zasady moralne i etyczne obowiązujące w danej społeczności -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego -
- dobre, złe; gorszące, lekkie, surowe, swobodne obyczaje
- rozluźnienie, swoboda, upadek, zepsucie obyczajów
-
Holandia to dziwny kraj, z jednej strony bardzo, bardzo liberalny, jeżeli chodzi o obyczaje, a z drugiej najbardziej podatny na polityczną poprawność.
źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Wilcza wyspa, 2006
Kobiety ocierały chustkami załzawione wzruszeniem oczy, mężczyźni uśmiechali się domyślnie i nikt nie potępił sukcesorki za lekkość obyczajów, nikt jej nie ubliżył, nawet w prywatnej rozmowie.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
[...] poślubił [...] dziewicę kwitnącą i młodziuśką, lat siedemnastu, od siebie tedy więcej niż pół wieku młodszą. Jak mówiono, więcej ta dziewica urodą niźli obyczajami słynęła.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Mało który porządny i obyczajny mieszkaniec Lwowa wiedział, że w sercu miasta [...] jest miejsce mające niewiele wspólnego z dobrymi obyczajami. Knajpa zwana „Morska Grota” mieściła się na wewnętrznym podwórku okazałej kamienicy przy Dominikańskiej 4.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Głowa Minotaura, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. obyczaj
obyczaje
D. obyczaju
obyczai
obyczajów
C. obyczajowi
obyczajom
B. obyczaj
obyczaje
N. obyczajem
obyczajami
Ms. obyczaju
obyczajach
W. obyczaju
obyczaje
Inne uwagi
Zwykle lm
-
psł. *obyčajь < *obvykějь 'to, do czego się przywykło, zwyczaj, obyczaj'
Forma prasłowiańska jest rzeczownikiem odczasownikowym od przedrostkowego *obvyknǫti 'przywyknąć, nawyknąć' (por. st.pol. obyknąć 'przyzwyczaić się, przywyknąć, mieć zwyczaj') z przyrostkiem *-ějь (Bor)