pognieść - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

ścisnąwszy coś lub nacisnąwszy na to, spowodować, że powierzchnia tego stała się nierówna i brzydka

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

cechy ubrań

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

cechy dotykowe

synonimy:

pomiąć
wymiąć
wymiętosić

	Siedział na samym brzegu łoża, starając się nie pognieść falban i koronek, i gładził swoją wnuczkę po niestarannie splecionych włosach. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
	Mężczyźni poruszają się niezgrabnie, sztywno, jakby się bali, że zginając kończyny, przedwcześnie pogniotą świąteczne ubrania. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Dać czas grzesznikom, Gazeta Wyborcza - Magazyn, 1995-09-01
	- Padło pytanie czy jestem katolikiem, a jak powiedziałem, że tak, to ze złością pognietli moje papiery i wyrzucili je do kosza. źródło: NKJP: (PAP): Resort niedomówień, Dziennik Polski - Świat, 2002-04-24
	Torebki można owinąć w filc lub specjalne woreczki [...], umieścić w osobnej szafce [...]. Miękkie modele wypchaj pogniecionymi gazetami, by leżąc nie traciły fasonu. źródło: NKJP: Izabela Jabłonowska: Ubierz się w uśmiech: stylowo i modnie, 2010
	Czy jest jakieś wolne, kolejna głowa na Izaurę ufryzowana wciska się w szparę w drzwiach, ale Lepka odpowiada, że nie ma, bo nie mogą się ścieśnić bez pogniecenia kreacji. źródło: NKJP: Joanna Bator: Piaskowa Góra, 2009

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pogniotłem +(e)m pogniótł	pogniotłam +(e)m pogniotła	pogniotłom +(e)m pogniotło	pognietliśmy +(e)śmy pognietli	pogniotłyśmy +(e)śmy pogniotły
2 os.	pogniotłeś +(e)ś pogniótł	pogniotłaś +(e)ś pogniotła	pogniotłoś +(e)ś pogniotło	pognietliście +(e)ście pognietli	pogniotłyście +(e)ście pogniotły
3 os.	pogniótł	pogniotła	pogniotło	pognietli	pogniotły

bezosobnik: pognieciono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pogniećmy
2 os.	pognieć	pogniećcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pogniótłbym bym pogniótł	pogniotłabym bym pogniotła	pogniotłobym bym pogniotło	pognietlibyśmy byśmy pognietli	pogniotłybyśmy byśmy pogniotły
2 os.	pogniótłbyś byś pogniótł	pogniotłabyś byś pogniotła	pogniotłobyś byś pogniotło	pognietlibyście byście pognietli	pogniotłybyście byście pogniotły
3 os.	pogniótłby by pogniótł	pogniotłaby by pogniotła	pogniotłoby by pogniotło	pognietliby by pognietli	pogniotłyby by pogniotły

bezosobnik: pognieciono by

bezokolicznik: pognieść

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pogniótłszy

gerundium: pogniecenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: pognieciony

odpowiednik aspektowy: gnieść

+

pognieść

+

CO

Zob. gnieść