unieruchomić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. sprawić, że ktoś lub coś nie może się poruszać

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

huragan, sztorm, wiatr unieruchomił coś; burza, mgła, pogoda, wichura, woda, zamieć unieruchomiła coś
unieruchomić napastnika, ofiarę, terrorystę, zatrzymanego, złodzieja...; autobus, kolej, kolejkę, pojazd, samochód, wyciąg krzesełkowy...

Kobieta była Angielką. Z polskim narciarzem spotkała się [...], kiedy wściekła niepogoda unieruchomiła turystów w schronisku.

źródło: NKJP: Stanisław Zieliński: W stronę Pysznej, 2008

Popękane szyny na kilka godzin unieruchomiły pociągi na trasie Bydgoszcz-Gdańsk.

źródło: NKJP: (bart): Pociągi stały 5 godzin. W poniedziałek zakończy się naprawa torów, Gazeta Pomorska, 2009-12-20

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	unieruchomiłem +(e)m unieruchomił	unieruchomiłam +(e)m unieruchomiła	unieruchomiłom +(e)m unieruchomiło	unieruchomiliśmy +(e)śmy unieruchomili	unieruchomiłyśmy +(e)śmy unieruchomiły
2 os.	unieruchomiłeś +(e)ś unieruchomił	unieruchomiłaś +(e)ś unieruchomiła	unieruchomiłoś +(e)ś unieruchomiło	unieruchomiliście +(e)ście unieruchomili	unieruchomiłyście +(e)ście unieruchomiły
3 os.	unieruchomił	unieruchomiła	unieruchomiło	unieruchomili	unieruchomiły

bezosobnik: unieruchomiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		unieruchommy
2 os.	unieruchom	unieruchomcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	unieruchomiłbym bym unieruchomił	unieruchomiłabym bym unieruchomiła	unieruchomiłobym bym unieruchomiło	unieruchomilibyśmy byśmy unieruchomili	unieruchomiłybyśmy byśmy unieruchomiły
2 os.	unieruchomiłbyś byś unieruchomił	unieruchomiłabyś byś unieruchomiła	unieruchomiłobyś byś unieruchomiło	unieruchomilibyście byście unieruchomili	unieruchomiłybyście byście unieruchomiły
3 os.	unieruchomiłby by unieruchomił	unieruchomiłaby by unieruchomiła	unieruchomiłoby by unieruchomiło	unieruchomiliby by unieruchomili	unieruchomiłyby by unieruchomiły

bezosobnik: unieruchomiono by

bezokolicznik: unieruchomić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: unieruchomiwszy

gerundium: unieruchomienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: unieruchomiony

odpowiednik aspektowy: unieruchamiać

+

unieruchomić

+

KOGO/CO

Zob. ruchomy