stado - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

grupa żyjących wspólnie zwierząt jednego gatunku

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

krowie, owcze, wilcze; stłoczone; duże, liczne, małe, ogromne, olbrzymie, spore, wielkie stado; niezliczone stada; stado hodowlane, zarodowe
stado antylop, baranów, bawołów, bizonów, dzików, jeleni, koni, kotów, kóz, krów, kur, lwów, małp, mrów, ogierów, owiec, owieczek, pawianów, psów, reniferów, saren, słoni, szczurów, szympansów, wilków, wołów, żubrów; trzody chlewnej, zwierząt; ptactwa, ptaków; gawronów, gęsi, gołębi, kawek, kruków, kuropatw, łabędzi, mew, papug, sępów, szpaków, wielbłądów, wron, wróbli, żurawi
stado na pastwisku
pasterz, pastuch, przewodnik; członek, przywódca; liczebność, struktura, wielkość stada
samica, samiec; hierarchia w stadzie
stado grasuje, pasie się, żeruje; krąży, pędzi, przelatuje, wędruje
strzec stada
spłoszyć/płoszyć; hodować, pędzić, pilnować, powiększyć/powiększać, przepędzać, wybić/wybijać, wypasać, zaganiać; obserwować stado

W Solcu największe stado łabędzi spotkać można nad Wisłą przy ulicy Żeglarskiej, w okolicach przystani Solina.

źródło: NKJP: (ALE): Solec Kujawski: Solec: Strażacy i łabędziom pomagają, Gazeta Pomorska, 2010-01-28

Już około roku 1600 ogromne stada zdziczałych koni i bydła pasły się na pampasach Rio de la Plata i na nizinach północnego Meksyku.

źródło: NKJP: Marcin Ryszkiewicz: Przepis na człowieka, 1996

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

+

stado

+

CZEGO

psł. *stado 'stojąca gromada zwierząt'

Od psł. *stati, *stanǫ z rzadkim przyrostkiem *-do.
Zob. stać (stanę)