-
1.
pot. powiedzieć nieprawdę -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
synonimy: zbujać
-
- bujnąć matkę, koleżankę
-
Umówiłam się z jedną z koleżanek: przyszła do matki prosić, żeby mnie puściła niby do niej na tego Sylwestra. A ty nic nie rozumiesz - rozgniewała się na jego pochmurną minę - po prostu bujnęłam w ten sposób matkę i możemy być razem...
źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1957
W konsulacie francuskim w Genewie wpisał do formularza wizowego: cel podróży do Francji (Pau i Cherleville) - sprawdzenie szczegółów topograficznych w związku z przygotowywaniem doktoratu z Lautremonta i Rimbauda. „Bujnąłem w tym punkcie.
źródło: NKJP: Edward Stachura: Listy do pisarzy, 2006
W wieku przedszkolnym, ok. 5 lat, miałem starszego o jakieś dwa lata kolegę Andrzeja Barwiejuka z ulicy Litewskiej. Umiał czytać. Ja nie, ale gdy zapytał czy umiem, bujnąłem, że tak i patrząc na obrazki mówiłem: dom, ul itd.
źródło: Internet
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. bujnę
bujniemy
2 os. bujniesz
bujniecie
3 os. bujnie
bujną
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. bujnąłem
+(e)m bujnął
bujnęłam
+(e)m bujnęła
bujnęłom
+(e)m bujnęło
bujnęliśmy
+(e)śmy bujnęli
bujnęłyśmy
+(e)śmy bujnęły
2 os. bujnąłeś
+(e)ś bujnął
bujnęłaś
+(e)ś bujnęła
bujnęłoś
+(e)ś bujnęło
bujnęliście
+(e)ście bujnęli
bujnęłyście
+(e)ście bujnęły
3 os. bujnął
bujnęła
bujnęło
bujnęli
bujnęły
bezosobnik: bujnięto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. bujnijmy
2 os. bujnij
bujnijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. bujnąłbym
bym bujnął
bujnęłabym
bym bujnęła
bujnęłobym
bym bujnęło
bujnęlibyśmy
byśmy bujnęli
bujnęłybyśmy
byśmy bujnęły
2 os. bujnąłbyś
byś bujnął
bujnęłabyś
byś bujnęła
bujnęłobyś
byś bujnęło
bujnęlibyście
byście bujnęli
bujnęłybyście
byście bujnęły
3 os. bujnąłby
by bujnął
bujnęłaby
by bujnęła
bujnęłoby
by bujnęło
bujnęliby
by bujnęli
bujnęłyby
by bujnęły
bezosobnik: bujnięto by
bezokolicznik: bujnąć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: bujnąwszy
gerundium: bujnięcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bujnięcie
bujnięcia
D. bujnięcia
bujnięć
C. bujnięciu
bujnięciom
B. bujnięcie
bujnięcia
N. bujnięciem
bujnięciami
Ms. bujnięciu
bujnięciach
W. bujnięcie
bujnięcia
imiesłów przymiotnikowy bierny: bujnięty
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. bujnięty
bujnięty
bujnięty
bujnięte
bujnięta
D. bujniętego
bujniętego
bujniętego
bujniętego
bujniętej
C. bujniętemu
bujniętemu
bujniętemu
bujniętemu
bujniętej
B. bujniętego
bujniętego
bujnięty
bujnięte
bujniętą
N. bujniętym
bujniętym
bujniętym
bujniętym
bujniętą
Ms. bujniętym
bujniętym
bujniętym
bujniętym
bujniętej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. bujnięci
bujnięci
bujnięte
bujnięte
D. bujniętych
bujniętych
bujniętych
bujniętych
C. bujniętym
bujniętym
bujniętym
bujniętym
B. bujniętych
bujniętych
bujniętych
bujnięte
N. bujniętymi
bujniętymi
bujniętymi
bujniętymi
Ms. bujniętych
bujniętych
bujniętych
bujniętych
odpowiednik aspektowy: bujać
-
Rzosobowy + bujnąć + (KOGO) + (że ZDANIE) -
Zob. bujać