kurtka
-
część ubrania okrywająca tułów, ręce i biodra, rozpinana z przodu, wkładana na inne ubranie, noszona poza domem w chłodne dni
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
rodzaje i części ubrań -
hiperonimy: ubiór
-
- męska; lotnicza, motocyklowa, narciarska, policyjna, strażacka, wojskowa; mundurowa, sportowa; firmowa; drelichowa, dżinsowa, goreteksowa, ortalionowa, polarowa, puchowa, skórzana, sukienna, sztruksowa, welwetowa, zamszowa; lakierowana, ocieplana, pikowana, watowana; beżowa, biała, brązowa, czarna..., kolorowa; długa, krótka, obszerna; błyszcząca; ciemna, jasna, wypłowiała; ciepła, gruba; nieprzemakalna, przeciwdeszczowa; nowa, stara, wytarta, zniszczona; jesienna, letnia, zimowa kurtka; kurtka moro; kolejarska; polowa, służbowa
- kurtka jakiejś firmy, jakiegoś koloru, typu; jakiegoś munduru
- kurtka dla dzieci, dla pilotów; do bioder, do pasa; od munduru
- kurtka na zimę
- kurtka i buty, kurtka i czapka, kurtka i dżinsy, kurtka i spodnie, kurtka i sweter; kurtka i plecak, kurtka i rękawiczki; kurtki i płaszcze
- kurtka budrysówka, kanadyjka, kangurka
- kaptur, kieszeń, klapy, kołnierz, poły, rękaw, suwak kurtki
- guzik, rękaw, suwak od kurtki
- mężczyzna, młodzieniec, osobnik, policjant w kurtce; guzik przy kurtce
- kurtka wisi gdzieś
- nosić; włożyć/wkładać, założyć/zakładać; ściągnąć/ściągać, zdjąć/zdejmować, zrzucić/zrzucać; obciągnąć, poprawić/poprawiać, rozpiąć/rozpinać, zapiąć/zapinać; powiesić, wieszać kurtkę
- przykryć coś/kogoś kurtką
- przypiąć coś do kurtki, wyciągnąć coś z kurtki
- odziany, ubrany w kurtkę
- być, chodzić, siedzieć w kurtce
-
Pamiętam, że nie padało, nie było szaro ani zimno, ani w ogóle listopadowo; wyszedłem ze szkoły w rozpiętej kurtce.
źródło: NKJP: Witold Horwath: Seans, 1997
Na Błoniach pielgrzymi jeszcze spali - na kocach, karimatach, leżakach, w śpiworach. Niektórzy leżeli wprost na trawie, przykryci kurtką albo swetrem.
źródło: NKJP: (E): Ludzie wstawajcie, papież już dawno nie śpi, Dziennik Polski, 2002-08-19
Panowie chodzą w czarnych lub granatowych płaszczach, ze starannie dobranymi szalikami, z teczkami dyplomatkami w ręku. Nie brakuje kurtek - budrysówek i wojskowych parek.
źródło: NKJP: Andrzej Kublik, Gazeta Wyborcza, 1995-02-17
W autobusie komunikacji miejskiej kieszonkowiec okradł pasażera. Wyjął z jego kurtki dokumenty oraz portfel, w którym było 150 zł.
źródło: NKJP: (SZEL): Policyjna doba, Dziennik Polski, 2003-01-23
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kurtka
kurtki
D. kurtki
kurtek
C. kurtce
kurtkom
B. kurtkę
kurtki
N. kurtką
kurtkami
Ms. kurtce
kurtkach
W. kurtko
kurtki
-
Zob. kurta
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP