sunąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

przemieszczać się płynnie i bez trudu

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

pochód sunie; sanie; chmury suną
sunąć po szynach; po posadzce, po lodzie; po niebie
sunąć bezszelestnie, dostojnie, majestatycznie, powoli

Małe figurki narciarzy spływały w dół zakosami, a potem niczym mrówki zbierały się w dole i jedna za drugą, jak na defiladzie, sunęły po linii wyciągu wolno w górę.

źródło: NKJP: Paweł Huelle: Opowiadania na czas przeprowadzki, 2007

Odruchowo jednak przymykałem drzwi i winda sunęła w górę.

źródło: NKJP: Remigiusz Grzela: Bądź moim Bogiem, 2007

Zanurzony w pachnącym, zielonym ukryciu, patrzyłem, jak suną po niebie obłoki.

źródło: NKJP: Witold Zalewski: Pożegnanie twierdzy, 2000

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	sunę	suniemy
2 os.	suniesz	suniecie
3 os.	sunie	suną

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sunąłem +(e)m sunął	sunęłam +(e)m sunęła	sunęłom +(e)m sunęło	sunęliśmy +(e)śmy sunęli	sunęłyśmy +(e)śmy sunęły
2 os.	sunąłeś +(e)ś sunął	sunęłaś +(e)ś sunęła	sunęłoś +(e)ś sunęło	sunęliście +(e)ście sunęli	sunęłyście +(e)ście sunęły
3 os.	sunął	sunęła	sunęło	sunęli	sunęły

bezosobnik: sunięto

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę sunął będę sunąć	będę sunęła będę sunąć	będę sunęło będę sunąć	będziemy sunęli będziemy sunąć	będziemy sunęły będziemy sunąć
2 os.	będziesz sunął będziesz sunąć	będziesz sunęła będziesz sunąć	będziesz sunęło będziesz sunąć	będziecie sunęli będziecie sunąć	będziecie sunęły będziecie sunąć
3 os.	będzie sunął będzie sunąć	będzie sunęła będzie sunąć	będzie sunęło będzie sunąć	będą sunęli będą sunąć	będą sunęły będą sunąć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		suńmy
2 os.	suń	suńcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sunąłbym bym sunął	sunęłabym bym sunęła	sunęłobym bym sunęło	sunęlibyśmy byśmy sunęli	sunęłybyśmy byśmy sunęły
2 os.	sunąłbyś byś sunął	sunęłabyś byś sunęła	sunęłobyś byś sunęło	sunęlibyście byście sunęli	sunęłybyście byście sunęły
3 os.	sunąłby by sunął	sunęłaby by sunęła	sunęłoby by sunęło	sunęliby by sunęli	sunęłyby by sunęły

bezosobnik: sunięto by

bezokolicznik: sunąć

imiesłów przysłówkowy współczesny: sunąc

gerundium: sunięcie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	sunięcie	sunięcia
D.	sunięcia	sunięć
C.	sunięciu	sunięciom
B.	sunięcie	sunięcia
N.	sunięciem	sunięciami
Ms.	sunięciu	sunięciach
W.	sunięcie	sunięcia

imiesłów przymiotnikowy czynny: sunący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	sunący	sunący	sunący	sunące	sunąca
D.	sunącego	sunącego	sunącego	sunącego	sunącej
C.	sunącemu	sunącemu	sunącemu	sunącemu	sunącej
B.	sunącego	sunącego	sunący	sunące	sunącą
N.	sunącym	sunącym	sunącym	sunącym	sunącą
Ms.	sunącym	sunącym	sunącym	sunącym	sunącej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	sunący	sunący	sunące	sunące
D.	sunących	sunących	sunących	sunących
C.	sunącym	sunącym	sunącym	sunącym
B.	sunących	sunących	sunących	sunące
N.	sunącymi	sunącymi	sunącymi	sunącymi
Ms.	sunących	sunących	sunących	sunących

Składnia

+

sunąć

+

(po CZYM)

Pochodzenie

psł. *sunǫti 'zacząć przesuwać, posuwać, pchnąć, posunąć, wepchnąć, wetknąć; przesuwać, posuwać; przesuwać się, posuwać się'

W etymologicznym związku z psł. *suti, *sovǫ ‘popychać, wpychać, posuwać, przesuwać, wsuwać’, *sovati, *sujǫ, skąd pol. suwać - współcześnie używany zwykle w czasownikach przedrostkowych, np. do-suwać, na-suwać, roz-suwać.