-
2.
uzyskiwać korzyści ze szkodą dla kogoś innego -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
synonimy: paść się
-
- dziennikarz, oszust, polityk żeruje
- żerować czyimś kosztem
- żerować na ludziach, na biednych; na (ludzkiej) ciemnocie, naiwności, niewiedzy; na nieszczęściu; na emocjach, na uczuciach
-
Obecnie cyberprzestępcy ponownie żerują na nieszczęściu i kuszą internautów podróbkami leku Tamiflu, stosowanego przy objawach ptasiej grypy.
źródło: NKJP: Piotr Konieczny: Fałszywe leki na ptasią grypę w sieci, Dziennik Internautów, 2006-02-23
- W ogóle nie będę pisał tego reportażu. Nie potrafię żerować na czyjejś śmierci.
źródło: NKJP: Janusz Płoński, Maciej Rybiński: Góralskie tango, 1978
Miłość to wymysł literatów, filmowców i dziennikarzy, żerujących na skandalach małżeńskich, na podtrzymaniu tego mitu nieźle zarabiają.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1994
Chcieli pożyczki, a stracili pieniądze. To żerowanie na ludzkiej naiwności - podkreśla Borowiak.
źródło: NKJP: Aldona Minorczyk-Cichy, Łukasz Cieśla: Kiedyś oszukiwał modelki, teraz naciąga na kredyty, Dziennik Zachodni, 2009-09-03
-
część mowy: czasownik
aspekt: niedokonany
Tryb oznajmujący
Czas teraźniejszy
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. żeruję
żerujemy
2 os. żerujesz
żerujecie
3 os. żeruje
żerują
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. żerowałem
+(e)m żerował
żerowałam
+(e)m żerowała
żerowałom
+(e)m żerowało
żerowaliśmy
+(e)śmy żerowali
żerowałyśmy
+(e)śmy żerowały
2 os. żerowałeś
+(e)ś żerował
żerowałaś
+(e)ś żerowała
żerowałoś
+(e)ś żerowało
żerowaliście
+(e)ście żerowali
żerowałyście
+(e)ście żerowały
3 os. żerował
żerowała
żerowało
żerowali
żerowały
bezosobnik: żerowano
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. będę żerował
będę żerować
będę żerowała
będę żerować
będę żerowało
będę żerować
będziemy żerowali
będziemy żerować
będziemy żerowały
będziemy żerować
2 os. będziesz żerował
będziesz żerować
będziesz żerowała
będziesz żerować
będziesz żerowało
będziesz żerować
będziecie żerowali
będziecie żerować
będziecie żerowały
będziecie żerować
3 os. będzie żerował
będzie żerować
będzie żerowała
będzie żerować
będzie żerowało
będzie żerować
będą żerowali
będą żerować
będą żerowały
będą żerować
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. żerujmy
2 os. żeruj
żerujcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. żerowałbym
bym żerował
żerowałabym
bym żerowała
żerowałobym
bym żerowało
żerowalibyśmy
byśmy żerowali
żerowałybyśmy
byśmy żerowały
2 os. żerowałbyś
byś żerował
żerowałabyś
byś żerowała
żerowałobyś
byś żerowało
żerowalibyście
byście żerowali
żerowałybyście
byście żerowały
3 os. żerowałby
by żerował
żerowałaby
by żerowała
żerowałoby
by żerowało
żerowaliby
by żerowali
żerowałyby
by żerowały
bezosobnik: żerowano by
bezokolicznik: żerować
imiesłów przysłówkowy współczesny: żerując
gerundium: żerowanie
rodzaj gramatyczny: ndk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. żerowanie
żerowania
D. żerowania
żerowań
C. żerowaniu
żerowaniom
B. żerowanie
żerowania
N. żerowaniem
żerowaniami
Ms. żerowaniu
żerowaniach
W. żerowanie
żerowania
imiesłów przymiotnikowy czynny: żerujący
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. żerujący
żerujący
żerujący
żerujące
żerująca
D. żerującego
żerującego
żerującego
żerującego
żerującej
C. żerującemu
żerującemu
żerującemu
żerującemu
żerującej
B. żerującego
żerującego
żerujący
żerujące
żerującą
N. żerującym
żerującym
żerującym
żerującym
żerującą
Ms. żerującym
żerującym
żerującym
żerującym
żerującej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. żerujący
żerujący
żerujące
żerujące
D. żerujących
żerujących
żerujących
żerujących
C. żerującym
żerującym
żerującym
żerującym
B. żerujących
żerujących
żerujących
żerujące
N. żerującymi
żerującymi
żerującymi
żerującymi
Ms. żerujących
żerujących
żerujących
żerujących
-
+ żerować + na KIM/CZYM -
Czasownik oparty na rzeczowniku żer (st.pol. i dial. też żyr < psł. *žirъ ‘żarcie, pożeranie; to, co się żre, pożera’ - rzeczownik oparty na psł. temacie *žьr- ze wzdłużeniem samogłoski rdzennej *ь >*i; por. żreć ), z rozwojem -yr- > -er- na gruncie polskim.