-
pot.
pogard.
mężczyzna uważany za wyjątkowo głupiego
-
Dawniej używane jako termin medyczny odnoszony do osoby głęboko upośledzonej umysłowo.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną
-
-
- stary; kompletny, ostatni, skończony kretyn
- kretyni i debile
- banda kretynów
- być kretynem
-
|
I co najgorsze, gotów mi wszystko popsuć! Ten kretyn nie wie, do kogo mówi!
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zorro, załóż okulary!, 2001
|
|
Ty skończony kretynie! Ty ośle! Ja cię [...] ze skóry obedrę!
źródło: NKJP: Piotr Rowicki: Przed górami, przed lasami, 2005
|
|
Po cichu wiadomo, że bywają krytycy kretyni i krytycy geniusze, ale wystarczy, żeby ktoś studiował polonistykę i dostał posadę w redakcji czasopisma (albo tylko to drugie), aby nie odmówić mu jakości krytyka.
źródło: NKJP: Stanisław Mrożek: Jak zostałem filmowcem, 1975
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
kretyn
|
kretyni
|
ndepr |
kretyny
|
depr |
| D. |
kretyna
|
kretynów
|
|
| C. |
kretynowi
|
kretynom
|
|
| B. |
kretyna
|
kretynów
|
|
| N. |
kretynem
|
kretynami
|
|
| Ms. |
kretynie
|
kretynach
|
|
| W. |
kretynie
|
kretyni
|
ndepr |
kretyny
|
depr |
-
fr.
crétin
'osoba dotknięta niedoczynnością tarczycy; głupiec'
CHRONOLOGIZACJA:
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 05.09.2013