zeżreć - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

pot. opanować czyjeś życie wewnętrzne, wpływając na nie negatywnie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

Chociaż nie ma żadnego doświadczenia w występach przed publicznością, jest bardzo samodzielny i na pewno nie pozwoli, by zżarła go trema.

źródło: NKJP: Katarzyna Janiszewska: Amator siana i marchewki, Gazeta Krakowska, 2007-03-31

Jak to możliwe, że kraj o tak dużym potencjale intelektualnym i gospodarczym, dopuścił do władzy półidiotę z mózgiem zżartym przez nienawiść?

źródło: NKJP: TauRuSS; Sławek SWP; „Szymon Inkowski”; „Szymon Inkowski”: Twarz szaleńca, Usenet -- pl.soc.polityka, 2006-02-15

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zżarłem zeżarłem +(e)m zżarł +(e)m zeżarł	zżarłam zeżarłam +(e)m zżarła +(e)m zeżarła	zżarłom zeżarłom +(e)m zżarło +(e)m zeżarło	zżarliśmy zeżarliśmy +(e)śmy zżarli +(e)śmy zeżarli	zżarłyśmy zeżarłyśmy +(e)śmy zżarły +(e)śmy zeżarły
2 os.	zżarłeś zeżarłeś +(e)ś zżarł +(e)ś zeżarł	zżarłaś zeżarłaś +(e)ś zżarła +(e)ś zeżarła	zżarłoś zeżarłoś +(e)ś zżarło +(e)ś zeżarło	zżarliście zeżarliście +(e)ście zżarli +(e)ście zeżarli	zżarłyście zeżarłyście +(e)ście zżarły +(e)ście zeżarły
3 os.	zżarł zeżarł	zżarła zeżarła	zżarło zeżarło	zżarli zeżarli	zżarły zeżarły

bezosobnik: zżarto
zeżarto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zeżryjmy
2 os.	zeżryj	zeżryjcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zżarłbym zeżarłbym bym zżarł bym zeżarł	zżarłabym zeżarłabym bym zżarła bym zeżarła	zżarłobym zeżarłobym bym zżarło bym zeżarło	zżarlibyśmy zeżarlibyśmy byśmy zżarli byśmy zeżarli	zżarłybyśmy zeżarłybyśmy byśmy zżarły byśmy zeżarły
2 os.	zżarłbyś zeżarłbyś byś zżarł byś zeżarł	zżarłabyś zeżarłabyś byś zżarła byś zeżarła	zżarłobyś zeżarłobyś byś zżarło byś zeżarło	zżarlibyście zeżarlibyście byście zżarli byście zeżarli	zżarłybyście zeżarłybyście byście zżarły byście zeżarły
3 os.	zżarłby zeżarłby by zżarł by zeżarł	zżarłaby zeżarłaby by zżarła by zeżarła	zżarłoby zeżarłoby by zżarło by zeżarło	zżarliby zeżarliby by zżarli by zeżarli	zżarłyby zeżarłyby by zżarły by zeżarły

bezosobnik: zżarto by
zeżarto by

bezokolicznik: zeżreć

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

zżarłszy
zeżarłszy

gerundium: zżarcie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zżarty

odpowiedniki aspektowe: zżerać , żreć

+

zeżreć

+

KOGOŚ

Zob. żreć