przytłoczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

przygnieść, spadając skądś lub leżąc na kimś lub czymś

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

	Przez jakieś minuty mogło się wydawać, że ciskane bez ustanku w jej centrum ciemne lawiny przytłoczą ogień atomowy, że zdławią go i stłumią samą masą. źródło: KWSJP: Stanisław Lem: Niezwyciężony, 1964
	Koń potknąwszy się na śliskim bruku, runął i przytłoczył sobą jeźdźca. źródło: KWSJP: Marian Turwid: Dwie strony drogi, 1983
	[...] w tym ścisku i przepychankach [...] widziałem już nie raz, jak stara babcia z laską zostaje przytłoczona do drzwi autobusu i nie może ani wejść dalej, ani wyjść... źródło: NKJP: Internet
	Była tak znużona, że ledwie się trzymała na nogach. [...] Stała przytłoczona ciężarem plecaka, z pochyloną na piersi głową i z opuszczonymi po swojemu rękoma. źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Noc i inne opowiadania, 2001

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przytłoczyłem +(e)m przytłoczył	przytłoczyłam +(e)m przytłoczyła	przytłoczyłom +(e)m przytłoczyło	przytłoczyliśmy +(e)śmy przytłoczyli	przytłoczyłyśmy +(e)śmy przytłoczyły
2 os.	przytłoczyłeś +(e)ś przytłoczył	przytłoczyłaś +(e)ś przytłoczyła	przytłoczyłoś +(e)ś przytłoczyło	przytłoczyliście +(e)ście przytłoczyli	przytłoczyłyście +(e)ście przytłoczyły
3 os.	przytłoczył	przytłoczyła	przytłoczyło	przytłoczyli	przytłoczyły

bezosobnik: przytłoczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przytłoczmy
2 os.	przytłocz	przytłoczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przytłoczyłbym bym przytłoczył	przytłoczyłabym bym przytłoczyła	przytłoczyłobym bym przytłoczyło	przytłoczylibyśmy byśmy przytłoczyli	przytłoczyłybyśmy byśmy przytłoczyły
2 os.	przytłoczyłbyś byś przytłoczył	przytłoczyłabyś byś przytłoczyła	przytłoczyłobyś byś przytłoczyło	przytłoczylibyście byście przytłoczyli	przytłoczyłybyście byście przytłoczyły
3 os.	przytłoczyłby by przytłoczył	przytłoczyłaby by przytłoczyła	przytłoczyłoby by przytłoczyło	przytłoczyliby by przytłoczyli	przytłoczyłyby by przytłoczyły

bezosobnik: przytłoczono by

bezokolicznik: przytłoczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przytłoczywszy

gerundium: przytłoczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przytłoczony

odpowiednik aspektowy: przytłaczać

+

przytłoczyć

+

KOGO/CO

Zob. tłoczyć