przytłoczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

sprawić, ze coś staje się mniej ważne lub mniej widoczne

ATEMATYCZNY

Już wkrótce owe niesamowite zdarzenia przytłoczyła historia znacznie bardziej dla mnie porażająca.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

Dziwny to był pogrzeb [...]. Może koń to spowodował, bo jeszcze nikt tu nie widział konia w pogrzebie [...]. Ten koń przytłoczył śmierć burmistrza, bo ten i ów co rusz wyciągał szyję z tłumu, wypatrując nie gdzie trumna, tylko czy ten koń idzie.

źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996

[...] pogubił się całkowicie, jeśli chodzi o proporcje. Pozwolił, żeby efekty przytłoczyły cały film, spychając resztę na drugi plan.

źródło: NKJP: Przemysław Romański: Terminator: Brzydko, szybko i radośnie, Esensja, 2009-07-02

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	przytłoczę	przytłoczymy
2 os.	przytłoczysz	przytłoczycie
3 os.	przytłoczy	przytłoczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przytłoczyłem +(e)m przytłoczył	przytłoczyłam +(e)m przytłoczyła	przytłoczyłom +(e)m przytłoczyło	przytłoczyliśmy +(e)śmy przytłoczyli	przytłoczyłyśmy +(e)śmy przytłoczyły
2 os.	przytłoczyłeś +(e)ś przytłoczył	przytłoczyłaś +(e)ś przytłoczyła	przytłoczyłoś +(e)ś przytłoczyło	przytłoczyliście +(e)ście przytłoczyli	przytłoczyłyście +(e)ście przytłoczyły
3 os.	przytłoczył	przytłoczyła	przytłoczyło	przytłoczyli	przytłoczyły

bezosobnik: przytłoczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przytłoczmy
2 os.	przytłocz	przytłoczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przytłoczyłbym bym przytłoczył	przytłoczyłabym bym przytłoczyła	przytłoczyłobym bym przytłoczyło	przytłoczylibyśmy byśmy przytłoczyli	przytłoczyłybyśmy byśmy przytłoczyły
2 os.	przytłoczyłbyś byś przytłoczył	przytłoczyłabyś byś przytłoczyła	przytłoczyłobyś byś przytłoczyło	przytłoczylibyście byście przytłoczyli	przytłoczyłybyście byście przytłoczyły
3 os.	przytłoczyłby by przytłoczył	przytłoczyłaby by przytłoczyła	przytłoczyłoby by przytłoczyło	przytłoczyliby by przytłoczyli	przytłoczyłyby by przytłoczyły

bezosobnik: przytłoczono by

bezokolicznik: przytłoczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przytłoczywszy

gerundium: przytłoczenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	przytłoczenie	przytłoczenia
D.	przytłoczenia	przytłoczeń
C.	przytłoczeniu	przytłoczeniom
B.	przytłoczenie	przytłoczenia
N.	przytłoczeniem	przytłoczeniami
Ms.	przytłoczeniu	przytłoczeniach
W.	przytłoczenie	przytłoczenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: przytłoczony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	przytłoczony	przytłoczony	przytłoczony	przytłoczone	przytłoczona
D.	przytłoczonego	przytłoczonego	przytłoczonego	przytłoczonego	przytłoczonej
C.	przytłoczonemu	przytłoczonemu	przytłoczonemu	przytłoczonemu	przytłoczonej
B.	przytłoczonego	przytłoczonego	przytłoczony	przytłoczone	przytłoczoną
N.	przytłoczonym	przytłoczonym	przytłoczonym	przytłoczonym	przytłoczoną
Ms.	przytłoczonym	przytłoczonym	przytłoczonym	przytłoczonym	przytłoczonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	przytłoczeni	przytłoczeni	przytłoczone	przytłoczone
D.	przytłoczonych	przytłoczonych	przytłoczonych	przytłoczonych
C.	przytłoczonym	przytłoczonym	przytłoczonym	przytłoczonym
B.	przytłoczonych	przytłoczonych	przytłoczonych	przytłoczone
N.	przytłoczonymi	przytłoczonymi	przytłoczonymi	przytłoczonymi
Ms.	przytłoczonych	przytłoczonych	przytłoczonych	przytłoczonych

odpowiednik aspektowy: przytłaczać

Składnia

+

przytłoczyć

+

CO

Pochodzenie

Zob. tłoczyć