do kitu

  • pot.  oceniany jako zły i niemający żadnej wartości
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

    • być do kitu
  • Nie bez lęku weszli do chałupy, poobchodzili wszystkie kąty, ale skrupulatne oględziny nie przyniosły żadnych odkryć.
    - Mówiłem, że twoja metoda jest do kitu - mruknął Wiktor. - Wiemy jeszcze mniej niż przedtem.

    źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954

    Pani Danuta twierdzi, że nikt z jej znajomych się do kanalizacji nie podłączył, a wiedziałaby, bo wieś mała i wszyscy się znają.
    - Ta oczyszczalnia to chyba do kitu - stwierdza z satysfakcją - bo ciągle tam coś poprawiają, uszczelniają.

    źródło: NKJP: Elżbieta Mosingiewicz: Woda ciurka poprzez krzaczki, Gazeta Wyborcza, 1997-05-08

    Pamiętam, jak kiedyś wybory Miss World były w naszej rodzinie świętem. Gromadziliśmy się wszyscy przed telewizorem, żeby oglądać dziewczyny w skąpych kostiumach kąpielowych, z wymyślnymi fryzurami i niepohamowaną żądzą pracy z dziećmi. Wykrzykiwaliśmy: „Nie, miss Danii jest do kitu! Miss Szwajcarii ma ładniejszą sukienkę!”, a wyniki ustalane były zawsze i tak w odwrotnej kolejności niż chcielibyśmy.

    źródło: NKJP: Leah Hardy: Szalony świat, Cosmopolitan, 1999-07

    Bardzo często kobieta, która miała męża - nazwijmy rzecz po imieniu - do kitu, widzi oparcie w swym jedynym synu. Dostrzega w nim, oczywiście w sensie przenośnym, mężczyznę swojego życia.

    źródło: NKJP: Jarosław Makowski: Kobiety uczą kościół, 2007

  • typ frazy: fraza przymiotnikowa

    we wszystkich formach fleksyjnych ta sama postać
Data ostatniej modyfikacji: 05.05.2014