potrącić - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

4.

poruszyć jakiś temat w wypowiedzi

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

wytwory działań intelektualnych człowieka

Relacje znaczeniowe

synonimy:

poruszyć
wspomnieć

Połączenia

potrącić o jakieś kwestie, sprawy...
potrącić w artykule, w debacie, w dyskusji, w rozmowie
potrącić nieumiejętnie

Cytaty

Raz tylko ożywił się nagle - kiedy znudzony trochę Fryderyk potrącił temat polityczny, sprawę ostatniej mowy ministra spraw wewnętrznych w Izbie.

źródło: Jerzy Broszkiewicz: Kształt miłości, 1950 (books.google.pl)

Ostatecznie przez cały czas mówiła z Anną nie o tym, o czym mówić chciała najbardziej, i na koniec wyszła, ani słowem nie potrąciwszy o sprawę najważniejszą.

źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Noc i inne opowiadania, 2001

Kwiatkowski realizuje swój własny zamiar, nie troszcząc się bynajmniej o jego teoretyczne uprawomocnienie. Wystarczy mu tu i ówdzie potrącić o „obraz autora” czy „metaliteraturę”, by przez sam cudzysłów zdystansować się od zaplecza teoretycznego bieżącej terminologii [...].

źródło: NKJP: Jerzy Święch: Nowoczesność. Szkice o literaturze polskiej XX wieku, 2007

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	potrącę	potrącimy
2 os.	potrącisz	potrącicie
3 os.	potrąci	potrącą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	potrąciłem +(e)m potrącił	potrąciłam +(e)m potrąciła	potrąciłom +(e)m potrąciło	potrąciliśmy +(e)śmy potrącili	potrąciłyśmy +(e)śmy potrąciły
2 os.	potrąciłeś +(e)ś potrącił	potrąciłaś +(e)ś potrąciła	potrąciłoś +(e)ś potrąciło	potrąciliście +(e)ście potrącili	potrąciłyście +(e)ście potrąciły
3 os.	potrącił	potrąciła	potrąciło	potrącili	potrąciły

bezosobnik: potrącono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		potrąćmy
2 os.	potrąć	potrąćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	potrąciłbym bym potrącił	potrąciłabym bym potrąciła	potrąciłobym bym potrąciło	potrącilibyśmy byśmy potrącili	potrąciłybyśmy byśmy potrąciły
2 os.	potrąciłbyś byś potrącił	potrąciłabyś byś potrąciła	potrąciłobyś byś potrąciło	potrącilibyście byście potrącili	potrąciłybyście byście potrąciły
3 os.	potrąciłby by potrącił	potrąciłaby by potrąciła	potrąciłoby by potrąciło	potrąciliby by potrącili	potrąciłyby by potrąciły

bezosobnik: potrącono by

bezokolicznik: potrącić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: potrąciwszy

gerundium: potrącenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	potrącenie	potrącenia
D.	potrącenia	potrąceń
C.	potrąceniu	potrąceniom
B.	potrącenie	potrącenia
N.	potrąceniem	potrąceniami
Ms.	potrąceniu	potrąceniach
W.	potrącenie	potrącenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: potrącony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	potrącony	potrącony	potrącony	potrącone	potrącona
D.	potrąconego	potrąconego	potrąconego	potrąconego	potrąconej
C.	potrąconemu	potrąconemu	potrąconemu	potrąconemu	potrąconej
B.	potrąconego	potrąconego	potrącony	potrącone	potrąconą
N.	potrąconym	potrąconym	potrąconym	potrąconym	potrąconą
Ms.	potrąconym	potrąconym	potrąconym	potrąconym	potrąconej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	potrąceni	potrąceni	potrącone	potrącone
D.	potrąconych	potrąconych	potrąconych	potrąconych
C.	potrąconym	potrąconym	potrąconym	potrąconym
B.	potrąconych	potrąconych	potrąconych	potrącone
N.	potrąconymi	potrąconymi	potrąconymi	potrąconymi
Ms.	potrąconych	potrąconych	potrąconych	potrąconych

odpowiednik aspektowy: potrącać

Składnia

	+	potrącić	+	CO
	+	potrącić	+	o CO

Pochodzenie

Zob. trącić