rozbudzić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. skłonności

  • 2.

    wywołać w kimś jakieś skłonności, reakcje lub postawy
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

  • synonimy:  obudzić
    • rozbudzić ambicje, aktywność, apetyt, aspiracje, ciekawość, ducha walki, entuzjazm, oczekiwania, nadzieje, nienawiść, poczucie czegoś, potrzebę, pragnienie czegoś, świadomość czegoś, wyobraźnię, zainteresowanie, zamiłowanie, żądzę
    • rozbudzić w człowieku, w dzieciach, w ludziach, w młodzieży, w narodzie, w sobie, w społeczeństwie, w studentach
  • Dopiero rozpad ZSRR na dobre rozbudził w Iranie ambicje mocarstwowe.

    źródło: NKJP: Marek Maszek: Klucz do zatoki, Gazeta Wyborcza, 1992-09-26

    Pierwsze zwycięstwo rozbudziło w szeregach polskich nadzieje na wielki sukces.

    źródło: NKJP: Upadek mitu pod Cecorą, Dziennik Polski, 2001-10-05

    Przemiany zachodzące od 1989 r. w gospodarce rozbudziły aspiracje edukacyjne młodzieży.

    źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 14.10.1999

    Pierwsza pielgrzymka papieska tchnęła w naród nowego ducha, rozbudziła pragnienie wolności.

    źródło: NKJP: Osiem kroków, Dziennik Polski, 2002-08-16

    Projekt „Sen o mieście marzeń” ma rozbudzić w dzieciach potrzebę dbałości o środowisko w ich najbliższym otoczeniu: w szkole, w domu.

    źródło: NKJP: (MAR): Sen o mieście marzeń, Dziennik Polski, 2003-10-03

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozbudzę
    rozbudzimy
    2 os. rozbudzisz
    rozbudzicie
    3 os. rozbudzi
    rozbudzą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozbudziłem
    +(e)m rozbudził
    rozbudziłam
    +(e)m rozbudziła
    rozbudziłom
    +(e)m rozbudziło
    rozbudziliśmy
    +(e)śmy rozbudzili
    rozbudziłyśmy
    +(e)śmy rozbudziły
    2 os. rozbudziłeś
    +(e)ś rozbudził
    rozbudziłaś
    +(e)ś rozbudziła
    rozbudziłoś
    +(e)ś rozbudziło
    rozbudziliście
    +(e)ście rozbudzili
    rozbudziłyście
    +(e)ście rozbudziły
    3 os. rozbudził
    rozbudziła
    rozbudziło
    rozbudzili
    rozbudziły

    bezosobnik: rozbudzono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozbudźmy
    2 os. rozbudź
    rozbudźcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozbudziłbym
    bym rozbudził
    rozbudziłabym
    bym rozbudziła
    rozbudziłobym
    bym rozbudziło
    rozbudzilibyśmy
    byśmy rozbudzili
    rozbudziłybyśmy
    byśmy rozbudziły
    2 os. rozbudziłbyś
    byś rozbudził
    rozbudziłabyś
    byś rozbudziła
    rozbudziłobyś
    byś rozbudziło
    rozbudzilibyście
    byście rozbudzili
    rozbudziłybyście
    byście rozbudziły
    3 os. rozbudziłby
    by rozbudził
    rozbudziłaby
    by rozbudziła
    rozbudziłoby
    by rozbudziło
    rozbudziliby
    by rozbudzili
    rozbudziłyby
    by rozbudziły

    bezosobnik: rozbudzono by

    bezokolicznik: rozbudzić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozbudziwszy

    gerundium: rozbudzenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: rozbudzony

    odpowiednik aspektowy: rozbudzać

  • bez ograniczeń + rozbudzić +
    CO + (w KIM)
  • z psł. *orz-buditi

    Zob.  budzić